72
Wincenty Wodzinowski | Pejzaż małopolski
Estymacja:
3,000 zł - 4,000 zł
Sprzedane
3,500 zł
Aukcja na żywo
Art Outlet. Sztuka Dawna
Wymiary
50 x 35 cm
Kategoria
Opis
olej/tektura, 50 x 35 cm, sygnowany l.g.: 'W.Wodzinowski', na odwrociu nalepka krakowskiego Salonu Dzieł Sztuki Connaisseur
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Wincenty Wodzinowski w latach 1880-81 studiował w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona w Warszawie, w latach 1881-89 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza, Leopolda Loefflera, Floriana Cynka i Jana Matejki. W latach 1890-92 uzupełniał wiedzę w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W 1892 powrócił do Krakowa, gdzie przez długie lata pracował jako nauczyciel na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego. W 1896 zamieszkał w podkrakowskich Swoszowicach; uzyskał również tytuł profesora malarstwa na Wyższych Kursach dla Kobiet przy krakowskim Muzeum Techniczno-Przemysłowym. Wczesna twórczość Wodzinowskiego to przede wszystkim liczne portrety w typie ludowym oraz sceny rodzajowe z życia podkrakowskich wsi. Odmianę profilu twórczości Wodzinowskiego przyniosła znajomość z hrabią Ignacym Korwinem-Milewskim, na którego zamówienie pracował w latach 1892-1907. Hrabia Milewski był jednym z najważniejszych kolekcjonerów i mecenasów polskiej sztuki XIX i początków XX wieku. W jego kolekcji znajdowały się dzieła dziś uznawane za kanon polskiego malarstwa, m.in. „Plac Opery Paryskiej nocą”, „Piaskarze”, „Droga w polu” Aleksandra Gierymskiego, „Targ na konie na Groblach w Krakowie” Juliusza Kossaka, „Babie lato” Józefa Chełmońskiego, „Pocztylion” Alfreda Wierusza-Kowalskiego, „Łowienie raków” Leona Wyczółkowskiego czy „Aktorzy przed Hamletem” pędzla Władysława Czachórskiego. Większość z nich znajduje się dziś w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie. Korwin-Milewski uważał, że w pierwszej połowie XIX stulecia Polska wydała wybitnych żołnierzy i poetów, zaś ostatnie trzydziestolecie wieku to czas wielkich polskich malarzy, którzy już nie będą mieli równie wybitnych następców. Redaktorowi „Kraju” udzielił w 1893 następującej wypowiedzi: „Życząc sobie mieć zbiór mniej więcej kompletny i stanowiący całość oryginalną, choćby w skromnych rozmiarach, muszę się ograniczyć pewnymi ramami, a za takowe wybrałem specjalność w rodzaju Nowej Pinakoteki w Monachium. Że więc nabywam obrazy artystów-rodaków, obecnie żyjących, a między takimi wyłącznie tych, co należą lub należeli do szkoły monachijskiej”. Malarstwo to wyróżniało się nie tylko tematyką narodową, ale także studiowaniem ojczyźnianego pejzażu ze wplecionymi w niego scenami rodzajowymi oraz przedstawianiem kompozycji historycznych. Milewski, będąc koneserem polskiego malarstwa „monachijskiego”, utrzymywał ścisłe kontakty z artystami, odwiedzał ich w pracowniach, zamawiał u nich obrazy, sowicie wynagradzał za pracę, a także oferował ciągłą opiekę materialną. Jednym z malarzy, z którym kolekcjoner zawiązał najściślejszą więź, był właśnie Wincenty Wodzinowski, który tworząc przez pewien czas wyłącznie na zlecenie swojego mecenasa, w rewanżu otrzymał wybudowaną dla niego pracownię w Swoszowicach. Milewski był także inicjatorem projektu stworzenia galerii autoportretów polskich malarzy swojej epoki. Chciał to uczynić na wzór florenckiej kolekcji Uffizich. Zamawiający zgromadził blisko dwadzieścia wizerunków własnych artystów, wśród nich Teodora Axentowicza, Anny Bilińskiej-Bohdanowicz, Aleksandra Gierymskiego, Alfreda Wierusz-Kowalskiego, Jacka Malczewskiego, Józefa Piotrowskiego, jak również Wincentego Wodzinowskiego.
Wincenty Wodzinowski ukończył warszawską Szkołę Rysunkową, krakowską Szkołę Sztuk Pięknych oraz akademię monachijską. W 1892 powrócił do kraju i osiadł pod Krakowem, w Swoszowicach. Jego twórczość w pełni dała wyraz fascynacji wsią i życiem z nią związanym. Malarski dorobek Wodzinowskiego zdominowały folklorystyczne sceny rodzajowe, malowane swobodnie z charakterystycznym
dynamizmem i żywiołowością, przesiąknięte radością życia. Tworzył również pejzaże i portrety.
Description:
Landscape
oil/paperboard, 50 x 35 cm; signed upper left: 'W.Wodzinowski', on the reverse a sticker from the Connaisseur Art Salon in Krakow,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Wincenty Wodzinowski w latach 1880-81 studiował w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona w Warszawie, w latach 1881-89 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza, Leopolda Loefflera, Floriana Cynka i Jana Matejki. W latach 1890-92 uzupełniał wiedzę w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W 1892 powrócił do Krakowa, gdzie przez długie lata pracował jako nauczyciel na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego. W 1896 zamieszkał w podkrakowskich Swoszowicach; uzyskał również tytuł profesora malarstwa na Wyższych Kursach dla Kobiet przy krakowskim Muzeum Techniczno-Przemysłowym. Wczesna twórczość Wodzinowskiego to przede wszystkim liczne portrety w typie ludowym oraz sceny rodzajowe z życia podkrakowskich wsi. Odmianę profilu twórczości Wodzinowskiego przyniosła znajomość z hrabią Ignacym Korwinem-Milewskim, na którego zamówienie pracował w latach 1892-1907. Hrabia Milewski był jednym z najważniejszych kolekcjonerów i mecenasów polskiej sztuki XIX i początków XX wieku. W jego kolekcji znajdowały się dzieła dziś uznawane za kanon polskiego malarstwa, m.in. „Plac Opery Paryskiej nocą”, „Piaskarze”, „Droga w polu” Aleksandra Gierymskiego, „Targ na konie na Groblach w Krakowie” Juliusza Kossaka, „Babie lato” Józefa Chełmońskiego, „Pocztylion” Alfreda Wierusza-Kowalskiego, „Łowienie raków” Leona Wyczółkowskiego czy „Aktorzy przed Hamletem” pędzla Władysława Czachórskiego. Większość z nich znajduje się dziś w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie. Korwin-Milewski uważał, że w pierwszej połowie XIX stulecia Polska wydała wybitnych żołnierzy i poetów, zaś ostatnie trzydziestolecie wieku to czas wielkich polskich malarzy, którzy już nie będą mieli równie wybitnych następców. Redaktorowi „Kraju” udzielił w 1893 następującej wypowiedzi: „Życząc sobie mieć zbiór mniej więcej kompletny i stanowiący całość oryginalną, choćby w skromnych rozmiarach, muszę się ograniczyć pewnymi ramami, a za takowe wybrałem specjalność w rodzaju Nowej Pinakoteki w Monachium. Że więc nabywam obrazy artystów-rodaków, obecnie żyjących, a między takimi wyłącznie tych, co należą lub należeli do szkoły monachijskiej”. Malarstwo to wyróżniało się nie tylko tematyką narodową, ale także studiowaniem ojczyźnianego pejzażu ze wplecionymi w niego scenami rodzajowymi oraz przedstawianiem kompozycji historycznych. Milewski, będąc koneserem polskiego malarstwa „monachijskiego”, utrzymywał ścisłe kontakty z artystami, odwiedzał ich w pracowniach, zamawiał u nich obrazy, sowicie wynagradzał za pracę, a także oferował ciągłą opiekę materialną. Jednym z malarzy, z którym kolekcjoner zawiązał najściślejszą więź, był właśnie Wincenty Wodzinowski, który tworząc przez pewien czas wyłącznie na zlecenie swojego mecenasa, w rewanżu otrzymał wybudowaną dla niego pracownię w Swoszowicach. Milewski był także inicjatorem projektu stworzenia galerii autoportretów polskich malarzy swojej epoki. Chciał to uczynić na wzór florenckiej kolekcji Uffizich. Zamawiający zgromadził blisko dwadzieścia wizerunków własnych artystów, wśród nich Teodora Axentowicza, Anny Bilińskiej-Bohdanowicz, Aleksandra Gierymskiego, Alfreda Wierusz-Kowalskiego, Jacka Malczewskiego, Józefa Piotrowskiego, jak również Wincentego Wodzinowskiego.
Wincenty Wodzinowski ukończył warszawską Szkołę Rysunkową, krakowską Szkołę Sztuk Pięknych oraz akademię monachijską. W 1892 powrócił do kraju i osiadł pod Krakowem, w Swoszowicach. Jego twórczość w pełni dała wyraz fascynacji wsią i życiem z nią związanym. Malarski dorobek Wodzinowskiego zdominowały folklorystyczne sceny rodzajowe, malowane swobodnie z charakterystycznym
dynamizmem i żywiołowością, przesiąknięte radością życia. Tworzył również pejzaże i portrety.
Description:
Landscape
oil/paperboard, 50 x 35 cm; signed upper left: 'W.Wodzinowski', on the reverse a sticker from the Connaisseur Art Salon in Krakow,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygnowany l.g.: 'W.Wodzinowski'
Proweniencja
Salon Dzieł Sztuki Connaisseur, Kraków; kolekcja prywatna, Polska
