23,5 x 10,5 x 10,5 cm

szkło sodowe, 23,5 x 10,5 x 10,5 cm, naczynie z zestawu szkieł użytkowych zaprojektowanych na potrzeby realizacji filmu "Potop" w reż. Jerzego Hoffmana, 1974

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Choć Stanisław Dawski sam pozostawał czynnym i niezwykle płodnym artystą na polu malarstwa czy grafiki, w historii polskiej sztuki powojennej zapisał się przede wszystkim jako wybitny dydaktyk, współorganizator i profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, której rektorem był w latach 1952-65. Dawski kładł nacisk na kształcenie zarówno w sztukach uznawanych za "wyższe" jak malarstwo czy rzeźba, jak i sztukach użytkowych, dlatego na wrocławskiej uczelni doskonale rozwijały się także pracownie np. szkła i ceramiki. Doprowadził on do powstania Wydziału Ceramiki i Szkła, w ramach którego prowadził Katedrę Szkła Artystycznego. To zespolenie sztuk czystych i wzornictwa uwidaczniało się w programie nauczania Dawskiego. Wychodził on z założenia, że artyści pracujący w szkle powinni uzyskać wykształcenie również w innych technikach, by móc w przyszłości podejmować różnego rodzaju prace, także na polu projektowania dla przemysłu. I tak w prowadzonej przez Dawskiego katedrze kładziono nacisk np. na opanowanie grafiki i fotografii, co miało się przełożyć na projektowanie prostych form, czytelnych kształtów, pozbawionych zbędnych ozdób.
Program dydaktyczny Dawskiego doprowadził do zaistnienia niezwykłego w skali kraju zjawiska - powstania "wrocławskiej szkoły szkła" rozumianej jako artystycznej konwencji w projektowaniu szkła użytkowego i artystycznego. Styl ten krystalizował się na przełomie lat 50 i 60. XX wieku wśród studentów pracowni Dawskiego. Prace pierwszych absolwentów Katedry Szkła nie zdradzały jeszcze cech szkoły wrocławskiej, ale już początek lat 60. przyniósł jej wielkie sukcesy. Prace uczniów Dawskiego wręcz zdominowały dział szkła II Ogólnopolskiej Wystawy Szkła i Ceramiki zorganizowanej w 1960 roku we Wrocławiu oraz wystawę Polskie Współczesne Szkło Artystyczne, która miała miejsce w Muzeum Narodowym w Krakowie w 1963 roku, gdzie wyraźnie zaznaczała się ich odmienność.
Na czym polegała? Szkło wrocławskie wyróżniał przede wszystkim puryzm form. Prostota, symetria, harmonijne proporcje. Charakteryzowała je ograniczona, powściągliwa gama barwna. Naczynia produkowano w typowych dla szkła gospodarczego kolorach: przejrzyście białym, bursztynowym, kobaltowym czy zielonym. Kluczową ich cechą była także funkcjonalność i prostota wykonania. Projektowane gównie w zestawach, realizowane były najczęściej w szkle sodowym, w technologii wydmuchiwania w drewnianych formach obrotowych. Miały być łatwe w realizacji pod względem technologicznym w zakładach przemysłowych.
W katalogu prezentowane są prace najwybitniejszych uczniów Stanisława Dawskiego: m.in. Michała Diamenta, Zbigniewa Horbowego, Ludwika Kiczury, Jana Sylwestera Drosta czy Eryki Trzewik-Drost, utrzymane w stylistyce szkoły wrocławskiej lub typowe dla późniejszych okresów ich twórczości. Dodatkowej wartości dodaje im proweniencja. Część oferty aukcji stanowią prace pochodzące z kolekcji Stanisława Dawskiego, najpewniej będące prezentami, które profesor otrzymywał od swoich uczniów. Ciekawostkę i prawdziwą gratkę dla kolekcjonerów stanowią zamieszczone w katalogu kielich i karafka autorstwa samego Dawskiego, który choć skupiony na pracy dydaktycznej sam nie tworzył szkła, we współpracy z Aliną Wołowską zaprojektował naczynia o historyzujących formach na potrzeby ekranizacji powieści "Potop".
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom otrzymał 1939 roku w pracowni Feliksa Szczęsnego Kowarskiego i Stanisława Ostoi - Chrostowskiego. Od 1945 roku przez następne 25 lat związany był z PWSSP we Wrocławiu, której był profesorem i przez pewien czas rektorem. Zajmował się grafiką, malarstwem, rzeźbą w ceramice i szkle. Brał czynny udział w życiu wystawowym. Miał kilkanaście wystaw indywidualnych w kraju i za granicą (Londyn, Sofia, Praga, Wiedeń, Berlin, Budapeszt, Tel-Aviv, Toronto i in.) Był laureatem wielu nagród i wyróżnień m.in.: Nagrody Artystycznej Miasta Wrocławia, Nagrody Artystycznej Wojewódzkiej Rady Narodowej, medale Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, medal na IV Międzynarodowym Biennale Exlibrisu w Malborku. Był wybitnym pedagogiem - jego uczniem był m.in. Józef Gielniak.

Description:
Cup
soda water glass, 23.5 x 10.5 x 10.5 cm; , vessel from the set of applied glass designed for The Deluge movie, directed by Jerzy Hoffman, 1974

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

szkło sodowe