Powrót do DESA.PL
28 of Liczba obiektów: 100
28
Wanda Zawidzka-Manteuffel | Wazon, lata 60.-70. XX w.
Estymacja:
3,000 zł - 5,000 zł
Sprzedane
4,800 zł
Aukcja na żywo
Szkło. Sztuka. Design.
Wymiary
16,5 x 11 x 11 cm
Kategoria
Opis
szkło sodowe warstwowe, barwione kobaltem, zdobione nakładaną opaską z bezbarwnego szkła, 16,5 x 11 x 11 cm, praca powstała w Hucie Szkła Gospodarczego "Irena" w Inowrocławiu

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.


Wanda Zawidzka-Manteuffel, absolwentka warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, po raz pierwszy z tworzywem szkła zetknęła się w 1946 roku w hucie w Szczytnej Śląskiej. Jej projekty dla przemysłu szklarskiego z lat 40. XX wieku nie weszły do wielkoseryjnej produkcji. Popularność zyskał zestaw naczyń ze szkła prasowanego o perełkowej dekoracji krawędzi, nagrodzony w konkursie Instytutu Wzornictwa Przemysłowego w 1951 roku. W latach 50. XX wieku kilkanaście wzorów jej autorstwa wdrożono w hucie w Szczytnej Śląskiej. "Wanda zrobiła wiele wzorów dla przemysłu. Ale szczególnie piękne są jej szklane obiekty artystyczne, niedzielne, bo powstawały przeważnie w niedziele - pisze Małgorzata Czyńska w tekście towarzyszącym ubiegłorocznej wystawie ilustracji artystki - Od połowy lat 60. Wanda Zawidzka-Manteuffel pracowała na stanowisku projektanta szkła w Hucie Szkła Gospodarczego 'Irena' w Inowrocławiu. W ciągu tygodnia pracowała nad naczyniami wieloseryjnymi. W niedziele, kiedy wolne były otwory przerobowe w wannach szklarskich, puszczała wodze fantazji".
Prezentowany w katalogu wazon jest doskonałym przykładem "niedzielnej" twórczości artystki. Barwiony kobaltem, zdobiony spiralną nakładką z bezbarwnego szkła jest charakterystyczny dla stylu Zawidzkiej-Manteuffel. Na polu szkła unikatowego, tworzonego "dla siebie", wykorzystywała ona bowiem cały szereg technik zdobniczych charakterystycznych dla dawnego szkła śląskiego czy szkła weneckiego. Stosowała nakładanie nitek, gałeczek i guzków, wtapianie metali i minerałów. Unikała szkła barwionego w masie, pracowała w szkle bezbarwnym, barwionym od wewnątrz tlenkami metali.
Studiowała 1926-1931 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Edmunda Bartłomiejczyka i in. Dyplom uzyskała w roku 1934. Była członkiem Koła Artystów Grafików Reklamowych, Bloku Zawodowego Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, grup "Spółdzielni Artystów ŁAD" oraz "Keramos". W latach 1951-1952 była projektantką Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, a od 1965 roku projektowała dla Huty Szkła Irena w Inowrocławiu. W okresie od czerwca do sierpnia 1994 odbyła się w Warszawskiej Królikarni wystawa pośmiertna twórczości Wandy Zawidzkiej-Manteuffel. Jej małżonkiem był Edward Antoni Manteuffel-Szoege, ur. 5 lipca 1908, zamordowany 1940 w Charkowie, artysta grafik, asystent w Katedrze Grafiki Użytkowej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Description:
Vase
soda glass, layered, cobalt dyed, decorated by pulled band made from transparent glass, 16.5 x 11 x 11 cm; , artwork was made in "Irena" Industrial Glass Factory in Inowroclaw

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
szkło sodowe warstwowe, barwione kobaltem, zdobione nakładaną opaską z bezbarwnego szkła
Literatura
por. Wanda Zawidzka-Manteuffel, Szkło, ceramika, tkanina, grafika, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1994, s. 65, s. 73 (il.)
Wystawiany
Wanda Zawidzka-Manteuffel, Szkło, ceramika, tkanina, grafika, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1994