33
Stanisław Lentz | Portret Ambrożego Feliksa Teofila Zaborowskiego herbu Grzymała, 1896
Estymacja:
35,000 zł - 45,000 zł
Sprzedane
32,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. XIX wiek, modernizm, międzywojnie
Artysta
Stanisław Lentz (1861 - 1920)
Wymiary
161,5 x 103,5 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 161,5 x 103,5 cm, sygnowany i datowany p.d.: 'STANISŁAW LENTZ. 1896.'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Portretowany mężczyzna to dziad znanego polskiego malarza Franciszka Starowieyskiego. Lentz, wzięty portrecista swojej epoki, przedstawił go w konwencjonalny XIX-wieczny sposób na czarnym tle. W obrazie uderza umiejętność malarza do oddania psychicznych cech portretowanego. W 1930 roku najważniejsze z artystycznych czasopism międzywojnia, "Sztuki Piękne", poświęciły zmarłemu dekadę wcześniej Lentzowi duży artykuł. Artur Schroeder pisał w nim entuzjastycznie o sztuce malarza, uznawanego wtedy nie tylko za jednego z najważniejszych polskich portrecistów, lecz także za jedną z kluczowych postaci warszawskiego środowiska artystycznego: "Historykowi sztuki niepodobna przejść obok tych dzieł obojętnie, tyle w nich siły wyrazu, tak znakomicie uchwycone psychiczne właściwości, tak skomponowane jako bryły, takie niezrównane mają szczegóły (…). Zastanawiały go te twarze, będące niejako otwartemi księgami przeżyć. Każda jest inna, w każdej jest inny wyraz, inne są przeżycia, inne charaktery. A wydobyto to z taką siłą przekonania, z taką precyzją, a jednak tak jakoś po prostu, że narzuca się wszystko oczom patrzącego i wdraża w pamięć" (Artur Schroeder, Stanisław Lentz, "Sztuki Piękne" 1930, 6, s. 138).
Malarz, rysownik, karykaturzysta. Czołowy reprezentant warszawskiego środowiska artystycznego. Uczęszczał do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych w latach 1877 - 79 u Feliksa Szynalewskiego i Izydora Jabłońskiego i w warszawskiej Klasy Rysunkowej. Studia kontynuował w Akademii Monachijskiej i Academie Julian w Paryżu. Debiutował w 1881 w warszawskim Salonie Aleksandra Krywulta obrazami o tematyce rodzajowej. Uznanie i powodzenie przyniosła mu twórczość portretowa (m.in. złoty medal na Salonie Paryskim 1911) inspirowana często sztuką Fransa Halsa. Modelami realistycznych portretów Lentza byli przedstawiciele warszawskiej inteligencji oraz reprezentanci wielkiej finansjery, mieszczaństwa i arystokracji. Tworzył także imponujące portrety zbiorowe oraz realistyczne sceny rodzajowe.
Description:
Portrait of Ambrozy Feliks Teofil Zaborowski herbu Grzymala, 1896
oil/canvas, 161.5 x 103.5 cm; signed and dated lower right.: 'STANISLAW LENTZ. 1896.',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Portretowany mężczyzna to dziad znanego polskiego malarza Franciszka Starowieyskiego. Lentz, wzięty portrecista swojej epoki, przedstawił go w konwencjonalny XIX-wieczny sposób na czarnym tle. W obrazie uderza umiejętność malarza do oddania psychicznych cech portretowanego. W 1930 roku najważniejsze z artystycznych czasopism międzywojnia, "Sztuki Piękne", poświęciły zmarłemu dekadę wcześniej Lentzowi duży artykuł. Artur Schroeder pisał w nim entuzjastycznie o sztuce malarza, uznawanego wtedy nie tylko za jednego z najważniejszych polskich portrecistów, lecz także za jedną z kluczowych postaci warszawskiego środowiska artystycznego: "Historykowi sztuki niepodobna przejść obok tych dzieł obojętnie, tyle w nich siły wyrazu, tak znakomicie uchwycone psychiczne właściwości, tak skomponowane jako bryły, takie niezrównane mają szczegóły (…). Zastanawiały go te twarze, będące niejako otwartemi księgami przeżyć. Każda jest inna, w każdej jest inny wyraz, inne są przeżycia, inne charaktery. A wydobyto to z taką siłą przekonania, z taką precyzją, a jednak tak jakoś po prostu, że narzuca się wszystko oczom patrzącego i wdraża w pamięć" (Artur Schroeder, Stanisław Lentz, "Sztuki Piękne" 1930, 6, s. 138).
Malarz, rysownik, karykaturzysta. Czołowy reprezentant warszawskiego środowiska artystycznego. Uczęszczał do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych w latach 1877 - 79 u Feliksa Szynalewskiego i Izydora Jabłońskiego i w warszawskiej Klasy Rysunkowej. Studia kontynuował w Akademii Monachijskiej i Academie Julian w Paryżu. Debiutował w 1881 w warszawskim Salonie Aleksandra Krywulta obrazami o tematyce rodzajowej. Uznanie i powodzenie przyniosła mu twórczość portretowa (m.in. złoty medal na Salonie Paryskim 1911) inspirowana często sztuką Fransa Halsa. Modelami realistycznych portretów Lentza byli przedstawiciele warszawskiej inteligencji oraz reprezentanci wielkiej finansjery, mieszczaństwa i arystokracji. Tworzył także imponujące portrety zbiorowe oraz realistyczne sceny rodzajowe.
Description:
Portrait of Ambrozy Feliks Teofil Zaborowski herbu Grzymala, 1896
oil/canvas, 161.5 x 103.5 cm; signed and dated lower right.: 'STANISLAW LENTZ. 1896.',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'STANISŁAW LENTZ. 1896.'
Proweniencja
- kolekcja Franciszka Starowieyskiego, Warszawa; - kolekcja prywatna, Polska
Literatura
0
Wystawiany
0
