70 x 83 cm

wełna, 70 x 83 cm,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.

Antoni Starczewski rozpoczął naukę w PWSPP w Łodzi, gdzie studiował historię sztuki, podstawy malarstwa oraz grafikę pod opieką Władysława Strzemińskiego, który określił jeden z jego obrazów jako cudowny. Starczewski to artysta wszechstronny, a jego zainteresowania dalece wybiegały poza jedną określoną dziedzinę sztuki. Artysta wykorzystywał różne formy przekazu, posługując się splotem tkackim, formami ceramicznymi, pismem czy dźwiękiem. Poszukiwania formalne Starczewskiego sięgały zagadnień z zakresu semiotyki i lingwistyki. Na przełomie lat 50. i 60. tworzył monochromatyczne kompozycje o powtarzających się formach, które grupował w wyraźnie zaznaczonych rytmicznych pasach – horyzontalnych i wertykalnych. Po „ryżykach” istotnym w jego twórczości był motyw liści, który konsekwentnie realizował zarówno w grafice, jak i tkaninie. Owo wykorzystanie znaku sprawiło, że artysta przejął do swojej twórczości ideę alfabetu, pewnego rodzaju symboli, które można grupować, nadając im określony rytm oraz znaczenie. Alfabetem dla tkanin z przełomu lat 60. i 70. stały się czarno-białe punkty bądź białe kreski na czarnym tle. Warto zaznaczyć, że podczas gdy wiele artystów zajmujących się sztuką włókna w tym okresie decydowało się na popularną wówczas formę przestrzenną, Starczewski pozostał wierny tradycyjnemu podejściu do tematu – dwuwymiarowej tkaninie, wykonywanej na klasycznym krośnie tkackim. Prezentowana na aukcji praca pochodzi z późniejszego okresu twórczości, w którym Starczewski swoją uwagę skupił na funkcji, jaką niesie za sobą język i pismo zarówno odręczne, jak i drukowane. Kompozycja charakteryzuje się regularnością i rytmicznością poziomych rzędów słów, tajemniczych, ale również zabawnych tekstów-struktur.

Studiował w PWSSP w Łodzi. Dyplom otrzymał w 1951 roku. Uprawiał grafikę artystyczną, tkaninę artystyczną, ceramikę i malarstwo. Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowego Ośrodka Ceramiki w Rzymie. Otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki Artystycznej w Pradze, złoty medal "Targa d`Oro" na międzynarodowym konkursie ceramicznym w Perugii, złoty medal w Faenzy, złoty medal na III Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji, Grand Prix na VIII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio.

Description:
Composition
wool, 70 x 83 cm;

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.

wełna

Antoni Starczewski rozpoczął naukę w PWSPP w Łodzi, gdzie studiował historię sztuki, podstawy malarstwa oraz grafikę pod opieką Władysława Strzemińskiego, który określił jeden z jego obrazów jako cudowny. Starczewski to artysta wszechstronny, a jego zainteresowania dalece wybiegały poza jedną określoną dziedzinę sztuki. Artysta wykorzystywał różne formy przekazu, posługując się splotem tkackim, formami ceramicznymi, pismem czy dźwiękiem. Poszukiwania formalne Starczewskiego sięgały zagadnień z zakresu semiotyki i lingwistyki. Na przełomie lat 50. i 60. tworzył monochromatyczne kompozycje o powtarzających się formach, które grupował w wyraźnie zaznaczonych rytmicznych pasach – horyzontalnych i wertykalnych. Po „ryżykach” istotnym w jego twórczości był motyw liści, który konsekwentnie realizował zarówno w grafice, jak i tkaninie. Owo wykorzystanie znaku sprawiło, że artysta przejął do swojej twórczości ideę alfabetu, pewnego rodzaju symboli, które można grupować, nadając im określony rytm oraz znaczenie. Alfabetem dla tkanin z przełomu lat 60. i 70. stały się czarno-białe punkty bądź białe kreski na czarnym tle. Warto zaznaczyć, że podczas gdy wiele artystów zajmujących się sztuką włókna w tym okresie decydowało się na popularną wówczas formę przestrzenną, Starczewski pozostał wierny tradycyjnemu podejściu do tematu – dwuwymiarowej tkaninie, wykonywanej na klasycznym krośnie tkackim. Prezentowana na aukcji praca pochodzi z późniejszego okresu twórczości, w którym Starczewski swoją uwagę skupił na funkcji, jaką niesie za sobą język i pismo zarówno odręczne, jak i drukowane. Kompozycja charakteryzuje się regularnością i rytmicznością poziomych rzędów słów, tajemniczych, ale również zabawnych tekstów-struktur.

Studiował w PWSSP w Łodzi. Dyplom otrzymał w 1951 roku. Uprawiał grafikę artystyczną, tkaninę artystyczną, ceramikę i malarstwo. Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowego Ośrodka Ceramiki w Rzymie. Otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki Artystycznej w Pradze, złoty medal "Targa d`Oro" na międzynarodowym konkursie ceramicznym w Perugii, złoty medal w Faenzy, złoty medal na III Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji, Grand Prix na VIII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Tokio.