0

Przygotowany specjalnie z okazji IV Balu Dobroczynnego ,,Spragnieni piękna" performans Katarzyny Kozyry wykonany zostanie 24 lutego 2020 w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Warszawie. Osoba, która wylicytuje pracę, stanie się właścicielem dokumentacji fotograficznej oraz użytego do performansu, sygnowanego przez artystkę bloku marmuru greckiego.
Katarzyna Kozyra (ur. 1963), rzeźbiarka, fotografka, autorka performansów, filmów, instalacji wideo oraz akcji artystycznych. Absolwentka Wydziału Rzeźby warszawskiej ASP. W 1999 roku otrzymała honorowe wyróżnienie na 48. Biennale Sztuki w Wenecji za wideoinstalację "Łaźnia męska" prezentowaną w Polskim Pawilonie. Sztuka Katarzyny Kozyry od lat porusza opinię publiczną, często wywołując ostrą polemikę. Artystka konsekwentnie podważa panujące stereotypy i poddaje krytycznej rewizji dyskursy społeczno-polityczne. W swych pracach dotyka najbardziej istotnych problemów: tożsamości i przemijania, życia i śmierci czy religii i seksu. Porusza się w obszarze kulturowych tabu oraz klisz zachowań zakodowanych w życiu codziennym. Formalnie Kozyrze najbliższa jest tzw. sztuka nowych mediów, jednak artystka posługuje się wieloma technikami, przez co ciężko jest zaszufladkować jej twórczość. Do różnorodnego ouvre Kozyry zaliczają się prace tak odmienne jak praca dyplomowa z 1993 roku – "Piramida zwierząt", wideo-instalacja "Święto wiosny" czy szeroko zakrojony projekt z lat 2003-2008 "W sztuce marzenia stają się rzeczywistością". Od 2012 roku artystka pracowała nad projektem realizowanym w Izraelu – "Szukając Jezusa" – w którym przyjmując pozycję badaczki, zadaje ważkie pytania. Jest to praca o sposobach realizacji wiary, jej miejscu oraz roli, jaką pełni w dzisiejszym świecie, i wartościach, wokół których budujemy swoją rzeczywistość.
W ciągu ostatnich dekad prace Kozyry były wystawiane w muzeach i instytucjach na świecie: biennale w Wenecji, São Paulo, Sydney, Busan, Kunstsammlung Nordrhein Westfalen w Düsseldorfie, Kulturhuset w Sztokholmie, Museum Voor Moderne Kunst w Arnhem, Carnegie International w Pittsburghu, Barbican Art Center w Londynie, Museum Moderner Kunst Stiftung Ludwig w Wiedniu czy Brooklyn Museum w Nowym Jorku.
Rzeźbiarka, autorka instalacji i filmów wideo. W latach 1985-1988 studiowała germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1988 roku rozpoczęła studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuki Pięknych Warszawie. Tam w 1993 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. Praca dyplomowa Katarzyny Kozyry, "Piramida Zwierząt" (1993), zdobyła spory, początkowo głównie negatywny, rozgłos w prasie i telewizji. Od tej pory artystka zyskała miano dyżurnej skandalistki polskich mediów. Po studiach zaprzestała uprawiania rzeźby na rzecz fotografii, wideo, wideo-instalacji, performances. W 1997 roku została wyróżniona Paszportem Polityki jako najbardziej obiecująca polska artystka. Reprezentując Polskę na 47. Biennale w Wenecji w 1999 roku otrzymała honorowe wyróżnienie. W latach dziewięćdziesiątych Katarzyna Kozyra uznana została za czołową artystkę nurtu tzw. sztuki krytycznej, głównie za sprawą dotykania społecznych tabu (śmierć, choroba, nagość), zazwyczaj związanych z kwestią ciała. Jej zainteresowanie cielesnością sięga jeszcze okresu studiów (np. :"Akty anorektyczki" 1991, "Polaroidy czarno-białe" 1992). Obecnie mieszka w Berlinie i Warszawie.

Description:
=IF(RC[2]="",CONCAT(RC[1],"
",RC[6],", ",RC[7],"; ",RC[8],", ",RC[10],", ",RC[9],"

Additional Charge Details
",RC[11],"
"),CONCAT(RC[1],", ",RC[4],"
",RC[2],", ",RC[3],"
",RC[6],", ",RC[7],"; ",RC[8],", ",RC[10],", ",RC[9],"

Additional Charge Details
",RC[11],"
"))

Performans