118
Julian Stańczak | "Turn Yellow", 1978
Estymacja:
350,000 zł - 400,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Op-art i abstrakcja geometryczna
Artysta
Julian Stańczak (1928 - 2017)
Lokalizacja
akryl/płótno
Wymiary
129,5 x 129,5 cm
Kategoria
Opis
akryl/płótno, 129,5 x 129,5 cm, sygnowany, datowany i opisany na blejtramie: ‘JULIAN STAŃCZAK “TURN YELLOW" 78’, na odwrociu papierowa nalepka galeryjna z opisem pracy z London Arts Group
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
"Głównym przedmiotem mojego zainteresowania jest kolor, energia fal o różnej długości oraz ich zestawienia. Lecz kolor nie jest łatwo przedstawić w próżni. Maluję na płaszczyźnie, żeby poprzez linie i ich sekwencje oddać element czasowości, oraz nadać plastyczny kształt zmianom. Sam kształt ma dla mnie drugorzędne znaczenie". - JULIAN STAŃCZAK
Prezentowana kompozycja autorstwa Juliana Stańczaka pochodzi z wczesnych lat 70., kiedy tworzone przez niego przestrzenie malarskie otrzymały nowy walor: światło emitowane przez barwy. Wzajemne przenikanie i przesłanianie się płaszczyzn w oku widza komplikuje się i wikła; półprzezroczyste ekrany pozostają w ciągłym ruchu, rozsuwając i zsuwają, wtapiając w tło po to, by znów pojawić się na pierwszym planie. Rytm i linia doprowadzone są do skrajności, skutkując powtarzalnością wzorów geometrycznych, które paradoksalnie, zamiast nudzić, nieustannie angażują uwagę. Julian Stańczak to twórca należący do wybitnego grona eksperymentatorów, których działania wytyczyły nowe drogi rozwoju sztuki modernistycznej. Do końca życia pozostał wierny modernizmowi, chcąc oddać piękno porządku natury i kosmosu. Jego międzynarodowa sława rozpoczęła się w 1964, kiedy Martha Jackson, wiedziona niezawodnym instynktem dobrego marszanda, zaprosiła go do współpracy, organizując artyście wystawę w swojej nowojorskiej galerii. W okresie hegemonii abstrakcji spod znaku taszyzmu i action painting Pollocka, pojawienie się kompozycji Stańczaka, opartych na zdyscyplinowanej formule, stało się przełomowym odkryciem, które wstrząsnęło ówczesnym światem sztuki. Głośna wystawa o tytule "Optical Paintings" nie tylko przyciągnęła uwagę środowiska artystycznego, ale wypromowała nazwę op-art, która zjednoczyła cały nurt twórców eksperymentujących w swojej sztuce z psychofizjologią widzenia. W latach 60. sztuka Stańczaka znalazła się więc w centrum uwagi. Wbrew obiegowym opiniom, jego malarstwo optyczne posiadało bogate zaplecze teoretyczne, wyrażając wiarę w uporządkowany kosmos, którego praw nie jesteśmy w stanie zgłębić intelektualnie, potrafimy je za to wyczuć w sposób intuicyjny. Abstrakcyjna rzeczywistość Stańczaka pełna jest odniesień do otaczającej natury i świata sensualnych wrażeń jej fenomenów. W obrazach tego artysty zrytmizowane układy równoległych linii wyłaniają się i znikają w nieokreślonej przestrzeni. Mimo precyzyjnego wyrysowania, zdają się nieuchwytne. "To, co postrzegamy, to rozwibrowanie eterycznej materii, która, poddając się doświadczeniu optycznemu, umyka dotykowi. To, co nas intryguje, to wyrafinowane współistnienie ukierunkowanego biegu linii z ich iluzyjnością" (Irena Kossakowska, Julian Stańczak. "Optyczne obrazy" czy "wyselekcjonowana energia wizualna"? "Biuletyn Historii Sztuki",LVIII, 1996, Nr 1-2, s. 109). Tematycznym centrum, wokół którego zaczęły krążyć jego kompozycje, stała się gra płaszczyzn obrazu. Podnosząc eksperymenty postimpresjonistów, Stańczak rozpoczął naukową analizę oddziaływania pigmentów barwnych na płótnach Seurata i Signaca. W reakcji na swoje wnioski, rozpoczął tworzenie kompozycji złożonych z równomiernie rozłożonych punktów, de facto dezintegrując kształty i ponownie scalając je w wymiarze wyspekulowanej kompozycji obrazów. Dzieła Juliana Stańczaka ewoluowały na przestrzeni lat. Artysta poddawał je nieustannym eksperymentom. Jak powiedział: "Nie próbuję imitować czy interpretować natury; lecz poprzez reakcję na zachowanie kolorów, kształtów, linii, próbuję tworzyć relacje, które przebiegałyby równolegle do doświadczenia rzeczywistości przez człowieka" (Julian Stańczak, wypowiedź z katalogu wystawy Vibration Eleven, The Martha Jackson Gallery, Nowy Jork, 1965). Elementem zasadniczym w całej przestrzeni tej twórczości była jednak precyzja linii, warunkująca tworzenie form zmiennych, umykających i iluzyjnych.
Polski malarz zamieszkały na stałe w Stanach Zjednoczonych, jeden z pionierów op-artu. W 1940 został wraz z całą rodziną aresztowany przez Sowietów i wywieziony na Syberię. Wskutek ciężkiej pracy i choroby utracił władzę w prawej ręce. Uciekł z rodziną ze Związku Radzieckiego do Afryki, gdzie zamieszkał w obozie dla uchodźców z Polski. Młodość spędził w Ugandzie gdzie pobierał pierwsze lekcje rysunku lewą ręką. Pierwszą wystawę swojej twórczości miał w Nairobi (Kenia). W 1949 wyemigrował z rodziną do Wielkiej Brytanii, gdzie rozpoczął studia na politechnice w Londynie a w 1950 przeniósł się do USA. Rozpoczął tam studia w Cleveland Art Institute, które ukończył w 1954. Następnie studiował w Yale, gdzie uzyskał tytuł Master of Art Sciences. W 1964 został profesorem malarstwa w Cleveland Art Institute w Cleveland w Ohio.
Description:
"Turn Yellow", 1978
acrylic on canvas, 129.5 x 129.5 cm; signed, dated and described on the stretcher: ‘JULIAN STANCZAK “TURN YELLOW" 78’, gallery paper tag on the reverse with the art work description from London Arts Group
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
"Głównym przedmiotem mojego zainteresowania jest kolor, energia fal o różnej długości oraz ich zestawienia. Lecz kolor nie jest łatwo przedstawić w próżni. Maluję na płaszczyźnie, żeby poprzez linie i ich sekwencje oddać element czasowości, oraz nadać plastyczny kształt zmianom. Sam kształt ma dla mnie drugorzędne znaczenie". - JULIAN STAŃCZAK
Prezentowana kompozycja autorstwa Juliana Stańczaka pochodzi z wczesnych lat 70., kiedy tworzone przez niego przestrzenie malarskie otrzymały nowy walor: światło emitowane przez barwy. Wzajemne przenikanie i przesłanianie się płaszczyzn w oku widza komplikuje się i wikła; półprzezroczyste ekrany pozostają w ciągłym ruchu, rozsuwając i zsuwają, wtapiając w tło po to, by znów pojawić się na pierwszym planie. Rytm i linia doprowadzone są do skrajności, skutkując powtarzalnością wzorów geometrycznych, które paradoksalnie, zamiast nudzić, nieustannie angażują uwagę. Julian Stańczak to twórca należący do wybitnego grona eksperymentatorów, których działania wytyczyły nowe drogi rozwoju sztuki modernistycznej. Do końca życia pozostał wierny modernizmowi, chcąc oddać piękno porządku natury i kosmosu. Jego międzynarodowa sława rozpoczęła się w 1964, kiedy Martha Jackson, wiedziona niezawodnym instynktem dobrego marszanda, zaprosiła go do współpracy, organizując artyście wystawę w swojej nowojorskiej galerii. W okresie hegemonii abstrakcji spod znaku taszyzmu i action painting Pollocka, pojawienie się kompozycji Stańczaka, opartych na zdyscyplinowanej formule, stało się przełomowym odkryciem, które wstrząsnęło ówczesnym światem sztuki. Głośna wystawa o tytule "Optical Paintings" nie tylko przyciągnęła uwagę środowiska artystycznego, ale wypromowała nazwę op-art, która zjednoczyła cały nurt twórców eksperymentujących w swojej sztuce z psychofizjologią widzenia. W latach 60. sztuka Stańczaka znalazła się więc w centrum uwagi. Wbrew obiegowym opiniom, jego malarstwo optyczne posiadało bogate zaplecze teoretyczne, wyrażając wiarę w uporządkowany kosmos, którego praw nie jesteśmy w stanie zgłębić intelektualnie, potrafimy je za to wyczuć w sposób intuicyjny. Abstrakcyjna rzeczywistość Stańczaka pełna jest odniesień do otaczającej natury i świata sensualnych wrażeń jej fenomenów. W obrazach tego artysty zrytmizowane układy równoległych linii wyłaniają się i znikają w nieokreślonej przestrzeni. Mimo precyzyjnego wyrysowania, zdają się nieuchwytne. "To, co postrzegamy, to rozwibrowanie eterycznej materii, która, poddając się doświadczeniu optycznemu, umyka dotykowi. To, co nas intryguje, to wyrafinowane współistnienie ukierunkowanego biegu linii z ich iluzyjnością" (Irena Kossakowska, Julian Stańczak. "Optyczne obrazy" czy "wyselekcjonowana energia wizualna"? "Biuletyn Historii Sztuki",LVIII, 1996, Nr 1-2, s. 109). Tematycznym centrum, wokół którego zaczęły krążyć jego kompozycje, stała się gra płaszczyzn obrazu. Podnosząc eksperymenty postimpresjonistów, Stańczak rozpoczął naukową analizę oddziaływania pigmentów barwnych na płótnach Seurata i Signaca. W reakcji na swoje wnioski, rozpoczął tworzenie kompozycji złożonych z równomiernie rozłożonych punktów, de facto dezintegrując kształty i ponownie scalając je w wymiarze wyspekulowanej kompozycji obrazów. Dzieła Juliana Stańczaka ewoluowały na przestrzeni lat. Artysta poddawał je nieustannym eksperymentom. Jak powiedział: "Nie próbuję imitować czy interpretować natury; lecz poprzez reakcję na zachowanie kolorów, kształtów, linii, próbuję tworzyć relacje, które przebiegałyby równolegle do doświadczenia rzeczywistości przez człowieka" (Julian Stańczak, wypowiedź z katalogu wystawy Vibration Eleven, The Martha Jackson Gallery, Nowy Jork, 1965). Elementem zasadniczym w całej przestrzeni tej twórczości była jednak precyzja linii, warunkująca tworzenie form zmiennych, umykających i iluzyjnych.
Polski malarz zamieszkały na stałe w Stanach Zjednoczonych, jeden z pionierów op-artu. W 1940 został wraz z całą rodziną aresztowany przez Sowietów i wywieziony na Syberię. Wskutek ciężkiej pracy i choroby utracił władzę w prawej ręce. Uciekł z rodziną ze Związku Radzieckiego do Afryki, gdzie zamieszkał w obozie dla uchodźców z Polski. Młodość spędził w Ugandzie gdzie pobierał pierwsze lekcje rysunku lewą ręką. Pierwszą wystawę swojej twórczości miał w Nairobi (Kenia). W 1949 wyemigrował z rodziną do Wielkiej Brytanii, gdzie rozpoczął studia na politechnice w Londynie a w 1950 przeniósł się do USA. Rozpoczął tam studia w Cleveland Art Institute, które ukończył w 1954. Następnie studiował w Yale, gdzie uzyskał tytuł Master of Art Sciences. W 1964 został profesorem malarstwa w Cleveland Art Institute w Cleveland w Ohio.
Description:
"Turn Yellow", 1978
acrylic on canvas, 129.5 x 129.5 cm; signed, dated and described on the stretcher: ‘JULIAN STANCZAK “TURN YELLOW" 78’, gallery paper tag on the reverse with the art work description from London Arts Group
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Stan zachowania
129,5 x 129,5 cm
Technika
akryl/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na blejtramie: ‘JULIAN STAŃCZAK “TURN YELLOW" 78’
Proweniencja
- bezpośredni zakup od artysty; - galeria London Arts Group, Londyn; - galeria Heather James Fine Art, Palm Desert, Kalifornia; - kolekcja prywatna, Warszawa; - Desa Unicum, Warszawa; - kolekcja prywatna, Konstancin-Jeziorna
Literatura
- Marta Smolińska, Julian Stańczak, Op-art i dynamika percepcji, Warszawa 2014, s. 199 (il.)
Wystawiany
0
