115
Victor Vasarely | "Uyte", 1991
Estymacja:
1,300,000 zł - 1,800,000 zł
Sprzedane
1,200,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Op-art i abstrakcja geometryczna
Artysta
Victor Vasarely (1906 - 1997)
Lokalizacja
akryl/płótno
Wymiary
180 x 180 cm
Kategoria
Opis
akryl/płótno, 180 x 180 cm
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
"Prace z cyklu 'Vega' zdają się ciężko oddychać - jak pulsary, które powstały w wyniku gigantycznej eksplozji 15 miliardów lat temu". - VICTOR VASARELY
W praktyce twórczej Victorowi Vasarely'emu przyświecała przede wszystkim idea stworzenia sztuki uniwersalnej, ponad pojęciowego i ponad werbalnego wizualnego przekazu, który będzie komunikatywny dla każdego bez względu na jego pochodzenie czy wykształcenie. Wierzył, że obraz może być lepszym środkiem komunikacji niż język, ponieważ nie
odzwierciedla podziałów politycznych czy klasowych. Metoda malowania Vasarely'ego zapożyczona była z rożnych wpływów, w tym w dużej mierze z zasad projektowania Bauhausu, gdzie naczelną zasadą artystów i projektantów było dążenie do jedności estetycznej i technicznej dzieła, konstruktywizmu oraz twórczości takich artystów jak: Wassily Kandinsky, Paul Klee czy Laszlo Moholy-Nagy. Niezaprzeczalny wpływ na jego praktykę wywarł także rozwój współczesnej technologii. Urodzony 9 kwietnia 1906 roku w Peczu na Węgrzech, krotko studiował medycynę, aby po dwóch latach poświęcić się nauce malarstwa akademickiego. Pod koniec lat dwudziestych Vasarely zapisał się do Akademii Muhely w Budapeszcie, gdzie program nauczania opierał się w dużej mierze na szkole Waltera Gropiusa. Bardziej niż jasno określony styl wizualny, Bauhaus był konceptualnym podejściem, zawartym w manifeście, który Gropius ogłosił w momencie założenia niemieckiej akademii w Weimarze w 1919 roku. "Stwórzmy nową gildię rzemieślników, bez wyróżniających się różnic klasowych, aroganckiej bariery między rzemieślnikami a artystami" - pisał. "Razem wymyślimy i stworzymy nowy budynek przyszłości, który obejmie architekturę, rzeźbę i malarstwo w zjednoczonej formie i który powstanie pewnego dnia ku niebu z rąk miliona robotników, jak kryształowy symbol nowej wiary". Ta idea konsolidacji obecna jest w dojrzałej twórczości Vasarely'ego, ktory z czasem znalazł zastosowanie dla swoich idei także w obiektach przestrzennych. Vasarely osiedlił się w Paryżu 1930 - czasie kiedy sztuka abstrakcyjna była hasłem dnia i na dobre zagościła na salonach i w galeriach. W 1912 powstało tam pierwsze ugrupowanie z programem sztuki abstrakcyjnej - Section d’or. W okresie międzywojennym dominowała abstrakcja geometryczna, na gruncie sztuki abstrakcyjnej powstały idee powiązania malarstwa z innymi sztukami plastycznymi, rozwijało się nowe pojęcie jedności stylowej, kwitła twórczość teoretyczna. We Francji duże znaczenie miały ugrupowania Cercle et Carre i Abstraction-Creation. Dzięki licznym kontaktom ówczesnym środowiskiem artystycznym Vasarely mogł obserwować, co działo się w paryskim świecie sztuki. Jednakże próżno doszukiwać się w jego działalności podążania za podpatrzonymi trendami - abstrakcja geometryczna w jego wydaniu miała unikalny charakter, od najwcześniejszych abstrakcyjnych kompozycji czytelna jest aspiracja artysty do stworzenia własnego, uniwersalnego języka. Jego styl zmieniał się sukcesywnie - od figuratywnych przedstawień z lat 30., poprzez ekspresyjne, malarskie abstrakcje geometryczne, aż do późnych lat 40., w których rozwinął koncepcję "wewnętrznej geometrii natury". Po przeprowadzce do Paryża w 1930 roku Vasarely pracował jako grafik - tworzył dla dużych firm wzory użytkowe, plakaty i reklamy, równolegle starał się przekuwać grafikę użytkową w sztukę. Jednymi z pierwszych przykładów prac charakteryzujących się wizualnymi niejednoznacznościami nawiązującymi do optycznych iluzji są: "Zebra" (1935) oraz "Tygrys" (1938). To właśnie te dwie prace po wielu latach zostały uznane przez krytyków i historyków sztuki za pionierskie dla op-artu. Pierwsza ważna indywidualna wystawa artysty odbyła się w 1944 roku podczas otwarcia galerii Denise Rene, ważnej instytucji na mapie Paryża skoncentrowanej w swojej działalności głownie na prezentowaniu sztuki abstrakcyjnej. Pod koniec lat 50. Vasarely zyskał międzynarodowe uznanie, jednak najbardziej znaczące osiągnięcia artysty przypadają na dekadę pomiędzy 1960 a 1970. W latach 60. doszedł do technicznej perfekcji w tworzeniu tzw. "struktur optycznych". Dzięki wykorzystaniu materiałów takich jak farba przemysłowa, aluminium, szkło czy błona fotograficzna tworzył iluzjonistyczne, pełne ruchu kompozycje. Wystawiał swoje prace między innymi w Nowym Jorku, Brukseli i Paryżu. Dzieła Vasarely'ego były także prezentowane na słynnej wystawie The Responsive Eye w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku. Na zorganizowanej z wielkim przepychem w 1965 roku ekspozycji pokazywano prace wszystkich najważniejszych artystów z kręgu op-art, takich jak Richard Anuszkiewicz, Bridget Riley czy Getulio Alviani.
W 1968 roku Victor Vasarely stworzył cykl "Vega", czyli jedną z najpopularniejszych serii w swoim dorobku artystycznym. Charakterystyczne, wybrzuszone kompozycje zyskały wielką popularność wśród miłośników sztuki abstrakcyjnej i op-artu. Pierwszy, jeszcze monochromatyczny obraz o tym tytule powstał wcześniej, w 1957 roku. Obrazy powstające w końcu lat 60. Pełne już były wibrujących barw, stając się opozycją do serii czarno-białej. Niezwykła seria stała się przykładem najbardziej zaawansowanego formalnie zastosowania systemu stworzonego przez tego artystę.
Cykl został nazwany na cześć najjaśniejszej gwiazdy w gwiazdozbiorze Lutni. Wega to piąta co do jasności gwiazda, którą można zaobserwować na nocnym niebie, na północnej półkuli niebieskiej. Sama nazwa pochodzi od arabskiego wyrażenia "pikujący orzeł". Powstałe w ramach cyklu obrazy określane są jako jedne z najbardziej zaawansowanych realizacji systematycznego podejścia artysty do zagadnień związanych z formą oraz kolorem. Składają się na niego realizacje, w których twórca za pomocą złudzenia optycznego przedstawił okrągłe elementy, zdające się podejmować próbę "uwolnienia się" lub jednoczesnego "powrotu w głąb" powierzchni malarskiej.
Z pochodzenia był Węgrem. Dorastał w Budapeszcie. Od 1930 roku działał w Paryżu. Jeden z czołowych przedstawicieli abstrakcji geometrycznej, prekursor op-artu czyli sztuki operującej złudzeniami optycznymi. Od lat 50. starał się określić ją formułując szereg manifestów. Swoją twórczość abstrakcyjną określał mianem plastyki kinetycznej, starając się poprzez stosowane w niej efekty stwarzać wrażenie ruchu. Od roku 1960 artysta w manifestach teoretycznych rozwija koncepcję alfabetu plastycznego zatytułowanego "Folklor planetarny". Swoje pomysły plastyczne chciał wykorzystać do dekoracji budynków.
Description:
"Uyte", 1991
acrylic on canvas, 180 x 180 cm; ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
"Prace z cyklu 'Vega' zdają się ciężko oddychać - jak pulsary, które powstały w wyniku gigantycznej eksplozji 15 miliardów lat temu". - VICTOR VASARELY
W praktyce twórczej Victorowi Vasarely'emu przyświecała przede wszystkim idea stworzenia sztuki uniwersalnej, ponad pojęciowego i ponad werbalnego wizualnego przekazu, który będzie komunikatywny dla każdego bez względu na jego pochodzenie czy wykształcenie. Wierzył, że obraz może być lepszym środkiem komunikacji niż język, ponieważ nie
odzwierciedla podziałów politycznych czy klasowych. Metoda malowania Vasarely'ego zapożyczona była z rożnych wpływów, w tym w dużej mierze z zasad projektowania Bauhausu, gdzie naczelną zasadą artystów i projektantów było dążenie do jedności estetycznej i technicznej dzieła, konstruktywizmu oraz twórczości takich artystów jak: Wassily Kandinsky, Paul Klee czy Laszlo Moholy-Nagy. Niezaprzeczalny wpływ na jego praktykę wywarł także rozwój współczesnej technologii. Urodzony 9 kwietnia 1906 roku w Peczu na Węgrzech, krotko studiował medycynę, aby po dwóch latach poświęcić się nauce malarstwa akademickiego. Pod koniec lat dwudziestych Vasarely zapisał się do Akademii Muhely w Budapeszcie, gdzie program nauczania opierał się w dużej mierze na szkole Waltera Gropiusa. Bardziej niż jasno określony styl wizualny, Bauhaus był konceptualnym podejściem, zawartym w manifeście, który Gropius ogłosił w momencie założenia niemieckiej akademii w Weimarze w 1919 roku. "Stwórzmy nową gildię rzemieślników, bez wyróżniających się różnic klasowych, aroganckiej bariery między rzemieślnikami a artystami" - pisał. "Razem wymyślimy i stworzymy nowy budynek przyszłości, który obejmie architekturę, rzeźbę i malarstwo w zjednoczonej formie i który powstanie pewnego dnia ku niebu z rąk miliona robotników, jak kryształowy symbol nowej wiary". Ta idea konsolidacji obecna jest w dojrzałej twórczości Vasarely'ego, ktory z czasem znalazł zastosowanie dla swoich idei także w obiektach przestrzennych. Vasarely osiedlił się w Paryżu 1930 - czasie kiedy sztuka abstrakcyjna była hasłem dnia i na dobre zagościła na salonach i w galeriach. W 1912 powstało tam pierwsze ugrupowanie z programem sztuki abstrakcyjnej - Section d’or. W okresie międzywojennym dominowała abstrakcja geometryczna, na gruncie sztuki abstrakcyjnej powstały idee powiązania malarstwa z innymi sztukami plastycznymi, rozwijało się nowe pojęcie jedności stylowej, kwitła twórczość teoretyczna. We Francji duże znaczenie miały ugrupowania Cercle et Carre i Abstraction-Creation. Dzięki licznym kontaktom ówczesnym środowiskiem artystycznym Vasarely mogł obserwować, co działo się w paryskim świecie sztuki. Jednakże próżno doszukiwać się w jego działalności podążania za podpatrzonymi trendami - abstrakcja geometryczna w jego wydaniu miała unikalny charakter, od najwcześniejszych abstrakcyjnych kompozycji czytelna jest aspiracja artysty do stworzenia własnego, uniwersalnego języka. Jego styl zmieniał się sukcesywnie - od figuratywnych przedstawień z lat 30., poprzez ekspresyjne, malarskie abstrakcje geometryczne, aż do późnych lat 40., w których rozwinął koncepcję "wewnętrznej geometrii natury". Po przeprowadzce do Paryża w 1930 roku Vasarely pracował jako grafik - tworzył dla dużych firm wzory użytkowe, plakaty i reklamy, równolegle starał się przekuwać grafikę użytkową w sztukę. Jednymi z pierwszych przykładów prac charakteryzujących się wizualnymi niejednoznacznościami nawiązującymi do optycznych iluzji są: "Zebra" (1935) oraz "Tygrys" (1938). To właśnie te dwie prace po wielu latach zostały uznane przez krytyków i historyków sztuki za pionierskie dla op-artu. Pierwsza ważna indywidualna wystawa artysty odbyła się w 1944 roku podczas otwarcia galerii Denise Rene, ważnej instytucji na mapie Paryża skoncentrowanej w swojej działalności głownie na prezentowaniu sztuki abstrakcyjnej. Pod koniec lat 50. Vasarely zyskał międzynarodowe uznanie, jednak najbardziej znaczące osiągnięcia artysty przypadają na dekadę pomiędzy 1960 a 1970. W latach 60. doszedł do technicznej perfekcji w tworzeniu tzw. "struktur optycznych". Dzięki wykorzystaniu materiałów takich jak farba przemysłowa, aluminium, szkło czy błona fotograficzna tworzył iluzjonistyczne, pełne ruchu kompozycje. Wystawiał swoje prace między innymi w Nowym Jorku, Brukseli i Paryżu. Dzieła Vasarely'ego były także prezentowane na słynnej wystawie The Responsive Eye w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku. Na zorganizowanej z wielkim przepychem w 1965 roku ekspozycji pokazywano prace wszystkich najważniejszych artystów z kręgu op-art, takich jak Richard Anuszkiewicz, Bridget Riley czy Getulio Alviani.
W 1968 roku Victor Vasarely stworzył cykl "Vega", czyli jedną z najpopularniejszych serii w swoim dorobku artystycznym. Charakterystyczne, wybrzuszone kompozycje zyskały wielką popularność wśród miłośników sztuki abstrakcyjnej i op-artu. Pierwszy, jeszcze monochromatyczny obraz o tym tytule powstał wcześniej, w 1957 roku. Obrazy powstające w końcu lat 60. Pełne już były wibrujących barw, stając się opozycją do serii czarno-białej. Niezwykła seria stała się przykładem najbardziej zaawansowanego formalnie zastosowania systemu stworzonego przez tego artystę.
Cykl został nazwany na cześć najjaśniejszej gwiazdy w gwiazdozbiorze Lutni. Wega to piąta co do jasności gwiazda, którą można zaobserwować na nocnym niebie, na północnej półkuli niebieskiej. Sama nazwa pochodzi od arabskiego wyrażenia "pikujący orzeł". Powstałe w ramach cyklu obrazy określane są jako jedne z najbardziej zaawansowanych realizacji systematycznego podejścia artysty do zagadnień związanych z formą oraz kolorem. Składają się na niego realizacje, w których twórca za pomocą złudzenia optycznego przedstawił okrągłe elementy, zdające się podejmować próbę "uwolnienia się" lub jednoczesnego "powrotu w głąb" powierzchni malarskiej.
Z pochodzenia był Węgrem. Dorastał w Budapeszcie. Od 1930 roku działał w Paryżu. Jeden z czołowych przedstawicieli abstrakcji geometrycznej, prekursor op-artu czyli sztuki operującej złudzeniami optycznymi. Od lat 50. starał się określić ją formułując szereg manifestów. Swoją twórczość abstrakcyjną określał mianem plastyki kinetycznej, starając się poprzez stosowane w niej efekty stwarzać wrażenie ruchu. Od roku 1960 artysta w manifestach teoretycznych rozwija koncepcję alfabetu plastycznego zatytułowanego "Folklor planetarny". Swoje pomysły plastyczne chciał wykorzystać do dekoracji budynków.
Description:
"Uyte", 1991
acrylic on canvas, 180 x 180 cm; ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Stan zachowania
180 x 180 cm
Technika
akryl/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Richard Anuszkiewicz 576 1979
Proweniencja
- kolekcja prywatna, Szwajcaria; - kolekcja prywatna, Nowy Jork ; - Ascaso Gallery, Miami ; - kolekcja prywatna, Polska
Literatura
0
Wystawiany
- Ascaso Gallery, Expo Chicago, 2019
