25
Jan Lebenstein | "Femme assise", 1968
Estymacja:
30,000 zł - 40,000 zł
Sprzedane
24,000 zł
Aukcja na żywo
Prace na Papierze. Sztuka Współczesna
Artysta
Jan Lebenstein (1930 - 1999)
Wymiary
54 x 44 cm (w świetle passe-partout)
Kategoria
Opis
akwarela, tusz lawowany/papier, 54 x 44 cm (w świetle passe-partout), sygnowany i datowany p.d.: 'Lebenstein 68', na odwrociu naklejka galerii MB-XL contemporary & modern w Brukselii z opisem pracy oraz naklejka z Galerie Jan De Maere
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
"Żaden prąd, żadna moda, żaden wzgląd zewnętrzny nigdy nie zaważył na twórczości Lebensteina. Myślę, że wprost przeciwnie, właśnie obawa przed nieporozumieniami, jakie może stwarzać powodzenie, obawa przed utrwaleniem ‘popisu’ osiowego zburzyła ten mur, za którym czaiły się głębinowe stwory, dotychczas przemawiające wystukiwanym zza ściany szyfrem. (…) Decyzja Lebensteina wydaje mi się paradoksalnie zgodna z ‘duchem czasu’, w którym - na jak długo? - wielkie dzieła mogą zrodzić się tylko ‘na marginesie’. Ten margines jest dzisiaj marginesem wyobraźni będącej kluczem do prawdy".
- KONSTANTY ALEKSANDER JELEŃSKI
Zaprezentowana praca przedstawiająca siedzącą kobietę jedną ręką trzymającą goleń powstała w 1968. Kobieta z jednej strony sprawia wrażenie zawstydzonej, z drugiej pracy towarzyszy złowieszcza atmosfera. Na początku lat 60., a dokładniej w 1963, w sztuce Jana Lebensteina nastąpił nagły zwrot ku sztuce figuratywnej. Choć szósta dekada XX wieku - okres wielkiej kariery pop-artu, informelu, op-artu i temu podobnych nurtów - była momentem szczególnie niesprzyjającym malarstwu, które sięga do klasycznych rozwiązań, Lebenstein postanowił zwrócić się ku surrealizmowi i mitologii.
Warto jednak wspomnieć, że figuratywność w twórczości Lebensteina była obecna nieprzerwanie. Nieustannie tworzone przez niego karnety rysunkowe ujawniają, że równolegle do pracy nad słynnymi figurami osiowymi, za które artysta otrzymał główną nagrodę podczas Biennale Młodych w Paryżu w 1959, Lebenstein tworzył niewielkie prace ukazujące ludzkie postaci, zazwyczaj w scenkach pornograficznych. Przełomowy był cykl "Creatures abominables" przedstawiający bestie - fantastyczne, prehistoryczne zwierzęta. Z czasem na jego płótnach zaczęły pojawiać się postaci ludzkie - przede wszystkim roznegliżowane, namalowane z wyobraźni kobiety. Dla publiczności, która spodziewała się na poły abstrakcyjnych kompozycji, "nowa" figuratywność sztuki Lebensteina była nie lada zaskoczeniem.
Mimo nowego zainteresowania, które wzbudził, trudno twierdzić, że przełom w malarstwie tego artysty był celowym zwrotem ku coraz bardziej szokującym rozwiązaniom. Badacze twierdzą, że obrazy Jana Lebensteina stanowiły projekcję jego lęków, wyobrażeń i fantazji. Jak stwierdził Jean-Noel Vurnet, francuski krytyk sztuki: "Człowiekoidalne zwierzęta na tle wystroju onirycznego i cały ten zwierzęco-ludzki karnawał nasuwają na myśl karykatury Gogola, biesy Dostojewskiego, operetki Gombrowicza i niejedną stronicę z Diderota opisującą świat jako system karmiony odradzającymi się wiecznie własnymi formami i metaforami (…). Lebenstein jest jednak tylko częściowo człowiekiem Oświecenia, o tyle, że wprowadza w ruch mroczne siły, które są zaprzeczeniem wszelkiego racjonalizmu. Z tego rodzaju malarza irracjonalizm czyni człowieka podziemia" (Jean-Noel Vurnet, Chimera i paleta spisywacza [w:] Jan Lebenstein, [red.] Małgorzata Kurasiak, Teresa Rostowska, Warszawa 1992, s. nlb.).
W dekadzie lat 70. coraz częściej na płótnach i papierach malarza pojawią się kobiety, które stanowią personifikację płodności, prostytucji, biologicznej siły lub występku, będące matkami i kochankami zarazem. Dzieła Lebensteina z tego okresu to pewnego rodzaju sceny metamorficzne stanowiące świadome nawiązanie do mitologii i ikonografii klasycznej i współczesnej kultury. Artysta dociera do granicy wnętrza i zewnętrza obrazu, kreując teatr, którego bohaterami są ludzie i bestie, przede wszystkim kobiety. W latach 70. są to kurtyzany - przyczyny występku i zła, symbol schyłku epoki.
Malarz i grafik. Studiował w warszawskiej ASP w pracowni Artura Nachta-Samborskiego. Debiutował na wystawie “Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955. W 1959 otrzymał Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu za cykl obrazów figury osiowe. Od tego czasu mieszkał na stałe w Paryżu. W kolejnych latach tematy czerpał z literatury starożytnej, mitologii, Biblii. Stworzył cykl poświęcony wyobrażeniom prehistorycznych zwierząt. Związany był ze środowiskiem paryskiej “Kultury", m. in. ilustrował wydawane tam opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W 1976 otrzymał Nagrodę Fundacji im. A. Jurzykowskiego z Nowego Jorku, a w 1987 otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Poznaniu oraz w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Nationale d’Art Moderne w Paryżu.
Description:
Seated woman, 1968
watercolour, wash drawing/paper, 54 x 44 cm (dimensions in passe-partout window); signed and dated lower right: 'Lebenstein 68', on the reverse the sticker of MB-XL contemporary& modern Gallery in Brussels with the description of the artwork and the sticker from Jan De Maere Gallery,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
"Żaden prąd, żadna moda, żaden wzgląd zewnętrzny nigdy nie zaważył na twórczości Lebensteina. Myślę, że wprost przeciwnie, właśnie obawa przed nieporozumieniami, jakie może stwarzać powodzenie, obawa przed utrwaleniem ‘popisu’ osiowego zburzyła ten mur, za którym czaiły się głębinowe stwory, dotychczas przemawiające wystukiwanym zza ściany szyfrem. (…) Decyzja Lebensteina wydaje mi się paradoksalnie zgodna z ‘duchem czasu’, w którym - na jak długo? - wielkie dzieła mogą zrodzić się tylko ‘na marginesie’. Ten margines jest dzisiaj marginesem wyobraźni będącej kluczem do prawdy".
- KONSTANTY ALEKSANDER JELEŃSKI
Zaprezentowana praca przedstawiająca siedzącą kobietę jedną ręką trzymającą goleń powstała w 1968. Kobieta z jednej strony sprawia wrażenie zawstydzonej, z drugiej pracy towarzyszy złowieszcza atmosfera. Na początku lat 60., a dokładniej w 1963, w sztuce Jana Lebensteina nastąpił nagły zwrot ku sztuce figuratywnej. Choć szósta dekada XX wieku - okres wielkiej kariery pop-artu, informelu, op-artu i temu podobnych nurtów - była momentem szczególnie niesprzyjającym malarstwu, które sięga do klasycznych rozwiązań, Lebenstein postanowił zwrócić się ku surrealizmowi i mitologii.
Warto jednak wspomnieć, że figuratywność w twórczości Lebensteina była obecna nieprzerwanie. Nieustannie tworzone przez niego karnety rysunkowe ujawniają, że równolegle do pracy nad słynnymi figurami osiowymi, za które artysta otrzymał główną nagrodę podczas Biennale Młodych w Paryżu w 1959, Lebenstein tworzył niewielkie prace ukazujące ludzkie postaci, zazwyczaj w scenkach pornograficznych. Przełomowy był cykl "Creatures abominables" przedstawiający bestie - fantastyczne, prehistoryczne zwierzęta. Z czasem na jego płótnach zaczęły pojawiać się postaci ludzkie - przede wszystkim roznegliżowane, namalowane z wyobraźni kobiety. Dla publiczności, która spodziewała się na poły abstrakcyjnych kompozycji, "nowa" figuratywność sztuki Lebensteina była nie lada zaskoczeniem.
Mimo nowego zainteresowania, które wzbudził, trudno twierdzić, że przełom w malarstwie tego artysty był celowym zwrotem ku coraz bardziej szokującym rozwiązaniom. Badacze twierdzą, że obrazy Jana Lebensteina stanowiły projekcję jego lęków, wyobrażeń i fantazji. Jak stwierdził Jean-Noel Vurnet, francuski krytyk sztuki: "Człowiekoidalne zwierzęta na tle wystroju onirycznego i cały ten zwierzęco-ludzki karnawał nasuwają na myśl karykatury Gogola, biesy Dostojewskiego, operetki Gombrowicza i niejedną stronicę z Diderota opisującą świat jako system karmiony odradzającymi się wiecznie własnymi formami i metaforami (…). Lebenstein jest jednak tylko częściowo człowiekiem Oświecenia, o tyle, że wprowadza w ruch mroczne siły, które są zaprzeczeniem wszelkiego racjonalizmu. Z tego rodzaju malarza irracjonalizm czyni człowieka podziemia" (Jean-Noel Vurnet, Chimera i paleta spisywacza [w:] Jan Lebenstein, [red.] Małgorzata Kurasiak, Teresa Rostowska, Warszawa 1992, s. nlb.).
W dekadzie lat 70. coraz częściej na płótnach i papierach malarza pojawią się kobiety, które stanowią personifikację płodności, prostytucji, biologicznej siły lub występku, będące matkami i kochankami zarazem. Dzieła Lebensteina z tego okresu to pewnego rodzaju sceny metamorficzne stanowiące świadome nawiązanie do mitologii i ikonografii klasycznej i współczesnej kultury. Artysta dociera do granicy wnętrza i zewnętrza obrazu, kreując teatr, którego bohaterami są ludzie i bestie, przede wszystkim kobiety. W latach 70. są to kurtyzany - przyczyny występku i zła, symbol schyłku epoki.
Malarz i grafik. Studiował w warszawskiej ASP w pracowni Artura Nachta-Samborskiego. Debiutował na wystawie “Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955. W 1959 otrzymał Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu za cykl obrazów figury osiowe. Od tego czasu mieszkał na stałe w Paryżu. W kolejnych latach tematy czerpał z literatury starożytnej, mitologii, Biblii. Stworzył cykl poświęcony wyobrażeniom prehistorycznych zwierząt. Związany był ze środowiskiem paryskiej “Kultury", m. in. ilustrował wydawane tam opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W 1976 otrzymał Nagrodę Fundacji im. A. Jurzykowskiego z Nowego Jorku, a w 1987 otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Poznaniu oraz w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Nationale d’Art Moderne w Paryżu.
Description:
Seated woman, 1968
watercolour, wash drawing/paper, 54 x 44 cm (dimensions in passe-partout window); signed and dated lower right: 'Lebenstein 68', on the reverse the sticker of MB-XL contemporary& modern Gallery in Brussels with the description of the artwork and the sticker from Jan De Maere Gallery,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akwarela, tusz lawowany/papier
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'Lebenstein 68'
Proweniencja
- kolekcja prywatna
Literatura
0
Wystawiany
0
