102
Paulina Ołowska | Nadzieja, 2006
Estymacja:
30,000 zł - 40,000 zł
Sprzedane
28,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Nowe pokolenie po 1989 i Sztuka krytyczna.
Artysta
Paulina Ołowska (1976)
Lokalizacja
akryl, kolaż, spray, technika mieszana/płótno
Wymiary
40,6 x 50,2 cm
Kategoria
Opis
akryl, kolaż, spray, technika mieszana/płótno, 40,6 x 50,2 cm, sygnowany i datowany na odwrociu: 'Paulina | Ołowska | 2006',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Paulina Ołowska to artystka wszechstronna. Poza tradycyjnym malarstwem sztalugowym uprawia fotografię, tworzy kolaże i instalacje, jest autorką filmów wideo i inicjatorką akcji artystycznych. Tematyka i wachlarz inspiracji do tworzenia prac są równie szerokie, jak spectrum używanych przez artystkę technik. W realizacjach wizualnych i działaniach Ołowskiej dostrzec można wpływ kultury popularnej, nawiązania do historii sztuki i literatury oraz refleksję nad ich aspektem obyczajowym. Do stale powracających w jej twórczości wątków należy zainteresowanie tematem obecności kobiet w sztuce oraz eksplorowanie utopijnych, modernistycznych idei i zagadnienia ich korelacji z teraźniejszością. Fascynacja światem mody towarzyszy artystce od początku jej działalności, czego przykładem może być wystawa zrealizowana w Portugalii składająca się z 8 obrazów nawiązujących do fotografii modowej pochodzącej z czasopisma "Ty i Ja", niezwykle popularnego w latach 60. wśród młodej inteligencji. W 2007 stworzyła serię obrazów dedykowanych projektantce mody z lat 20, Elsie Schiaparelli, a trzy lata później zorganizowała wystawę "Applied Fantastic", na której ukazała portrety ludzi prezentujących PRL-owską modę. W pracach tych można dostrzec inspirację sztuką op-art. Strategia działania Ołowskiej opierająca się na rekonstruowaniu dawnej estetyki, czy jak to określiła sama autorka, będąca "rekonstruowaniem modernizmów", dalece wykracza poza świat mody. Nawiązując do wpisanych na stałe w dzieje sztuki kawiarni stanowiących miejsce spotkań artystycznej bohemy, stworzyła funkcjonujący przez miesiąc lokal, Novą Popularną, ale również odtworzyła m.in. wnętrze nowojorskiego salonu fryzjerskiego z lat 20. XX wieku. Jej działania dekonstruują pole sztuki, prowadząc do odrzucenia jej powierzchownego hermetyzmu. Dlatego też artystka z jednej strony bada relacje sztuki wysokiej z niską, kładąc nacisk na sztuczność takiego podziału. Z drugiej, analizuje proces dezaktualizacji jej idei, ale i oddziaływanie między dawnymi modernizmami a sztuką współczesną, czego przykładem może być projekt "Romansując z awangardą", kiedy to wydobyła z magazynów PGS w Sopocie obecnie zapomniane prace i zestawiła je z własnym malarstwem ściennym. Cel swoich działań tłumaczy w ten sposób: "Jest taki termin używany parę lat temu przez krytyków i artystów z kręgu 'Texte zur Kunst' – artist-artist. Chodzi o to, że to artyści powinni również decydować o losach i statusie innych artystów i sztuki. Myślę, że w Polsce może być to szczególnie ważny postulat, ponieważ przez tyle lat różne reżimy artystyczne narzucały nam, co jest sztuką. Należy odwrócić ten porządek do góry nogami". Zadaje pytanie o obiekt szeroko rozumianej sztuki i jego przemijający utylitaryzm– wyrzucenie go na margines zainteresowania przez prawa konsumpcjonizmu, co szczególnie klarownie widać na przykładzie ubrań i błyskawicznie zmieniającej się mody. Ołowska dąży do zgłębienia roli kobiety zanurzonej w świecie sztuki, stąd odniesienia do kobiet-artystek, których udziałem stała się walka o pogodzenie życia prywatnego z działaniami artystycznymi. Kolejnym problemem, który szczególnie interesuje artystkę, jest traktowanie kobiety jako "obiektu konsumpcji" – podlegającej uprzedmiotowieniu w reklamach skierowanych do innych kobiet.
Artystka studiowała na Wydziale Wideo i Malarstwa w The Art Institute of Chicago (1994-96) oraz na Wydziale Malarstwa gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych (1996-98), gdzie uzyskała dyplom w pracowni malarstwa prof. Mieczysława Olszewskiego (aneks w pracowni multimedialnej prof. Witosława Czerwonki). Jest stypendystką Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Hadze (1988), Centro de Art Communication Visual (Arco) w Lizbonie (1998/99), CCA w Kitakyushu (1999/2000) i Rijksakademie van Beeldende Kunsten w Amsterdamie (2001/02). Jej prace znajdują się w kolekcjach Centre Pompidou, MoMA The Museum of Modern Art. czy Tate. W ostatnich dniach grudnia magazyn "New York Times" ogłosił listę osób, które miały największy wpływ na kulturę w 2016 roku. W tym prestiżowym gronie – obok m.in. Michelle Obamy, Lady Gagi i Donatelli Versace – znalazła się Paulina Ołowska. Nowojorska redakcja nazwała Ołowską "najbardziej optymistyczną, a zarazem sentymentalną polską artystką", która "maluje zapomnianą przeszłość, wierzy w nią i nią żyje". W listopadzie i grudniu w Metro Pictures w Nowym Jorku odbyła się wystawa Ołowskiej "Wisteria, Mysteria, Hysteria".
Description:
Hope, 2006
acrylic, collage, spray, mixed media on canvas, 40.6 x 50.2 cm; signed and dated on the reverse: 'Paulina | Olowska | 2006', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Paulina Ołowska to artystka wszechstronna. Poza tradycyjnym malarstwem sztalugowym uprawia fotografię, tworzy kolaże i instalacje, jest autorką filmów wideo i inicjatorką akcji artystycznych. Tematyka i wachlarz inspiracji do tworzenia prac są równie szerokie, jak spectrum używanych przez artystkę technik. W realizacjach wizualnych i działaniach Ołowskiej dostrzec można wpływ kultury popularnej, nawiązania do historii sztuki i literatury oraz refleksję nad ich aspektem obyczajowym. Do stale powracających w jej twórczości wątków należy zainteresowanie tematem obecności kobiet w sztuce oraz eksplorowanie utopijnych, modernistycznych idei i zagadnienia ich korelacji z teraźniejszością. Fascynacja światem mody towarzyszy artystce od początku jej działalności, czego przykładem może być wystawa zrealizowana w Portugalii składająca się z 8 obrazów nawiązujących do fotografii modowej pochodzącej z czasopisma "Ty i Ja", niezwykle popularnego w latach 60. wśród młodej inteligencji. W 2007 stworzyła serię obrazów dedykowanych projektantce mody z lat 20, Elsie Schiaparelli, a trzy lata później zorganizowała wystawę "Applied Fantastic", na której ukazała portrety ludzi prezentujących PRL-owską modę. W pracach tych można dostrzec inspirację sztuką op-art. Strategia działania Ołowskiej opierająca się na rekonstruowaniu dawnej estetyki, czy jak to określiła sama autorka, będąca "rekonstruowaniem modernizmów", dalece wykracza poza świat mody. Nawiązując do wpisanych na stałe w dzieje sztuki kawiarni stanowiących miejsce spotkań artystycznej bohemy, stworzyła funkcjonujący przez miesiąc lokal, Novą Popularną, ale również odtworzyła m.in. wnętrze nowojorskiego salonu fryzjerskiego z lat 20. XX wieku. Jej działania dekonstruują pole sztuki, prowadząc do odrzucenia jej powierzchownego hermetyzmu. Dlatego też artystka z jednej strony bada relacje sztuki wysokiej z niską, kładąc nacisk na sztuczność takiego podziału. Z drugiej, analizuje proces dezaktualizacji jej idei, ale i oddziaływanie między dawnymi modernizmami a sztuką współczesną, czego przykładem może być projekt "Romansując z awangardą", kiedy to wydobyła z magazynów PGS w Sopocie obecnie zapomniane prace i zestawiła je z własnym malarstwem ściennym. Cel swoich działań tłumaczy w ten sposób: "Jest taki termin używany parę lat temu przez krytyków i artystów z kręgu 'Texte zur Kunst' – artist-artist. Chodzi o to, że to artyści powinni również decydować o losach i statusie innych artystów i sztuki. Myślę, że w Polsce może być to szczególnie ważny postulat, ponieważ przez tyle lat różne reżimy artystyczne narzucały nam, co jest sztuką. Należy odwrócić ten porządek do góry nogami". Zadaje pytanie o obiekt szeroko rozumianej sztuki i jego przemijający utylitaryzm– wyrzucenie go na margines zainteresowania przez prawa konsumpcjonizmu, co szczególnie klarownie widać na przykładzie ubrań i błyskawicznie zmieniającej się mody. Ołowska dąży do zgłębienia roli kobiety zanurzonej w świecie sztuki, stąd odniesienia do kobiet-artystek, których udziałem stała się walka o pogodzenie życia prywatnego z działaniami artystycznymi. Kolejnym problemem, który szczególnie interesuje artystkę, jest traktowanie kobiety jako "obiektu konsumpcji" – podlegającej uprzedmiotowieniu w reklamach skierowanych do innych kobiet.
Artystka studiowała na Wydziale Wideo i Malarstwa w The Art Institute of Chicago (1994-96) oraz na Wydziale Malarstwa gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych (1996-98), gdzie uzyskała dyplom w pracowni malarstwa prof. Mieczysława Olszewskiego (aneks w pracowni multimedialnej prof. Witosława Czerwonki). Jest stypendystką Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Hadze (1988), Centro de Art Communication Visual (Arco) w Lizbonie (1998/99), CCA w Kitakyushu (1999/2000) i Rijksakademie van Beeldende Kunsten w Amsterdamie (2001/02). Jej prace znajdują się w kolekcjach Centre Pompidou, MoMA The Museum of Modern Art. czy Tate. W ostatnich dniach grudnia magazyn "New York Times" ogłosił listę osób, które miały największy wpływ na kulturę w 2016 roku. W tym prestiżowym gronie – obok m.in. Michelle Obamy, Lady Gagi i Donatelli Versace – znalazła się Paulina Ołowska. Nowojorska redakcja nazwała Ołowską "najbardziej optymistyczną, a zarazem sentymentalną polską artystką", która "maluje zapomnianą przeszłość, wierzy w nią i nią żyje". W listopadzie i grudniu w Metro Pictures w Nowym Jorku odbyła się wystawa Ołowskiej "Wisteria, Mysteria, Hysteria".
Description:
Hope, 2006
acrylic, collage, spray, mixed media on canvas, 40.6 x 50.2 cm; signed and dated on the reverse: 'Paulina | Olowska | 2006', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Stan zachowania
40,6 x 50,2 cm
Technika
akryl, kolaż, spray, technika mieszana/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany na odwrociu: 'Paulina | Ołowska | 2006'
Proweniencja
- Metro Pictures, Nowy Jork, Stany Zjednoczone
Literatura
0
Wystawiany
0
