3
Ryszard Winiarski | "Chance in game for one", 1983
Estymacja:
55,000 zł - 70,000 zł
Sprzedane
55,000 zł
Aukcja na żywo
ART OUTLET. Sztuka Współczesna
Artysta
Ryszard Winiarski (1936 - 2006)
Wymiary
62 x 62 cm
Kategoria
Opis
akryl/płyta pilśniowa, 62 x 62 cm, sygnowany i datowany p.d.: ‘Winiarski ‘83’ oraz opisany l.d.: 'chance in game for one',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Koncepcja twórcza Winiarskiego – dojrzała, nowatorska, burząca zastane reguły i kryteria w sztuce, oparta na niezawodnym i sprawdzalnym fundamencie matematyki – doskonale spełniała postulaty epoki. A równocześnie wyprzedzała swój czas, zawierała bowiem istotne pierwiastki konceptualizmu. Dla Winiarskiego bowiem, co wielokrotnie podkreślał, ważny był nie rezultat pracy, czyli dokonany już zapis przeprowadzonych czynności aleatorycznych, ale sam proces owych działań (…)”. ‒ BOŻENA KOWALSKA
Biel i czerń to ulubiony motyw wizualny Ryszarda Winiarskiego. Monochromatyczne barwy w połączeniu z unikatowym procesem twórczym opierającym się o analizę statystyczną, pozwoliły artyście stworzyć niepowtarzalny język wypowiedzi artystycznej. Inspiracją dla matematycznej sztuki Winiarskiego była cybernetyka, którą można uogólnić jako naukę o systemach oraz gromadzeniu, konstruowaniu i zarządzaniu informacjami. Artysta miał okazję zgłębić zasady tej dziedziny podczas seminarium prowadzonego przez krytyka i historyka sztuki Mieczysława Porębskiego na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Warto zauważyć, iż Winiarski był nie tylko absolwentem ASP w Warszawie, ale również stołecznej politechniki. Jego predyspozycje oraz zamiłowanie do liczb, sprawiły że z łatwością wypracował język oparty na algorytmach czy rachunku prawdopodobieństwa. Winiarski zdecydował się myśleć o sztuce w kategoriach odpowiednio zakodowanej informacji, która zawiera w sobie pewnego rodzaju komunikat. Docelowa treść była efektem wielu eksperymentów statystycznych. Bazą dla artysty była matryca w postaci stworzonej z kwadratów siatki. Odpowiednie pola pokrywane były czernią lub bielą, zależnie od analizy oraz interpretacji rzutu kostką lub monetą. Przykładowo zamalowanie jednego pola wewnątrz siatki czernią mogło oznaczać „reszkę” w rzucie monetą, gdy „orzeł” zaznaczany był poprzez pozostawienie pola niezamalowanego. Jest to wyłącznie przykład najprostszego działania, które u Winiarskiego przybierało znacznie bardziej złożone formy. Wyniki eksperymentów lub gotowe dane zaczerpnięte z tablic statystycznych artysta „kodował” poprzez odpowiednie obliczenia, w których będące punktem wyjścia dane (np. wspomniany wynik rzutu kostką) stawały się zmiennymi, które kolejno należało poddać algorytmicznej „obróbce”. Tym samym obrazy artysty stają się reprezentacjami wydarzeń (ujętych językiem statystyki) które wizualnie niewiele mogą mieć wspólnego z ostatecznym wynikiem artystycznego działania, którego efekt widzimy w czerni i bieli.
Studiował na Politechnice i w ASP w Warszawie. W 1965 roku powstały pierwsze obrazy z serii "Próby wizualnej prezentacji rozkładów statystycznych", gdzie użył jako podstawowej jednostki struktury czarny i biały kwadrat, a ich układ wynikał z przypadku. W 1966 otrzymał nagrodę na Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach. W latach 1967-77 tworzył scenografie m. in. w Teatrze Polskim w Warszawie. Od 1976 rozpoczął działalność w "Salonach Gry", do których wprowadzał przypadkowych uczestników. Po 1980 powstały formy przestrzenne - tzw. geometria w stanie napięcia. Ważniejsze realizacje przestrzenne to: Goriucken 1976, projekt dla Hamburga z 1980, udział w Kunststrasse Rhon w 1986. Miał ok. 50 wystaw indywidualnych; ważniejsze wystawy zbiorowe to: Biennale w Sao Paulo (1969), Biennale Konstruktywizmu w Norymberdze (1969 i 1971).
Description:
"Chance in game for one", 1983 r.
acrylic/fiberboard, 62 x 62 cm; signed and dated lower right: ‘Winiarski ‘83’ and described lower left: 'chance in game for one',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Koncepcja twórcza Winiarskiego – dojrzała, nowatorska, burząca zastane reguły i kryteria w sztuce, oparta na niezawodnym i sprawdzalnym fundamencie matematyki – doskonale spełniała postulaty epoki. A równocześnie wyprzedzała swój czas, zawierała bowiem istotne pierwiastki konceptualizmu. Dla Winiarskiego bowiem, co wielokrotnie podkreślał, ważny był nie rezultat pracy, czyli dokonany już zapis przeprowadzonych czynności aleatorycznych, ale sam proces owych działań (…)”. ‒ BOŻENA KOWALSKA
Biel i czerń to ulubiony motyw wizualny Ryszarda Winiarskiego. Monochromatyczne barwy w połączeniu z unikatowym procesem twórczym opierającym się o analizę statystyczną, pozwoliły artyście stworzyć niepowtarzalny język wypowiedzi artystycznej. Inspiracją dla matematycznej sztuki Winiarskiego była cybernetyka, którą można uogólnić jako naukę o systemach oraz gromadzeniu, konstruowaniu i zarządzaniu informacjami. Artysta miał okazję zgłębić zasady tej dziedziny podczas seminarium prowadzonego przez krytyka i historyka sztuki Mieczysława Porębskiego na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Warto zauważyć, iż Winiarski był nie tylko absolwentem ASP w Warszawie, ale również stołecznej politechniki. Jego predyspozycje oraz zamiłowanie do liczb, sprawiły że z łatwością wypracował język oparty na algorytmach czy rachunku prawdopodobieństwa. Winiarski zdecydował się myśleć o sztuce w kategoriach odpowiednio zakodowanej informacji, która zawiera w sobie pewnego rodzaju komunikat. Docelowa treść była efektem wielu eksperymentów statystycznych. Bazą dla artysty była matryca w postaci stworzonej z kwadratów siatki. Odpowiednie pola pokrywane były czernią lub bielą, zależnie od analizy oraz interpretacji rzutu kostką lub monetą. Przykładowo zamalowanie jednego pola wewnątrz siatki czernią mogło oznaczać „reszkę” w rzucie monetą, gdy „orzeł” zaznaczany był poprzez pozostawienie pola niezamalowanego. Jest to wyłącznie przykład najprostszego działania, które u Winiarskiego przybierało znacznie bardziej złożone formy. Wyniki eksperymentów lub gotowe dane zaczerpnięte z tablic statystycznych artysta „kodował” poprzez odpowiednie obliczenia, w których będące punktem wyjścia dane (np. wspomniany wynik rzutu kostką) stawały się zmiennymi, które kolejno należało poddać algorytmicznej „obróbce”. Tym samym obrazy artysty stają się reprezentacjami wydarzeń (ujętych językiem statystyki) które wizualnie niewiele mogą mieć wspólnego z ostatecznym wynikiem artystycznego działania, którego efekt widzimy w czerni i bieli.
Studiował na Politechnice i w ASP w Warszawie. W 1965 roku powstały pierwsze obrazy z serii "Próby wizualnej prezentacji rozkładów statystycznych", gdzie użył jako podstawowej jednostki struktury czarny i biały kwadrat, a ich układ wynikał z przypadku. W 1966 otrzymał nagrodę na Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach. W latach 1967-77 tworzył scenografie m. in. w Teatrze Polskim w Warszawie. Od 1976 rozpoczął działalność w "Salonach Gry", do których wprowadzał przypadkowych uczestników. Po 1980 powstały formy przestrzenne - tzw. geometria w stanie napięcia. Ważniejsze realizacje przestrzenne to: Goriucken 1976, projekt dla Hamburga z 1980, udział w Kunststrasse Rhon w 1986. Miał ok. 50 wystaw indywidualnych; ważniejsze wystawy zbiorowe to: Biennale w Sao Paulo (1969), Biennale Konstruktywizmu w Norymberdze (1969 i 1971).
Description:
"Chance in game for one", 1983 r.
acrylic/fiberboard, 62 x 62 cm; signed and dated lower right: ‘Winiarski ‘83’ and described lower left: 'chance in game for one',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akryl/płyta pilśniowa
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: ‘Winiarski ‘83’ oraz opisany l.d.: 'chance in game for one'
Proweniencja
0
Wystawiany
0
