56
Konstanty Laszczka | Chopin
Estymacja:
20,000 zł - 30,000 zł
Sprzedane
32,000 zł
Aukcja na żywo
Rzeźba i Formy Przestrzenne
Artysta
Konstanty Laszczka (1865 - 1956)
Wymiary
29 x 21 x 14 cm
Kategoria
Opis
olej, drewno, brąz patynowany, 29 x 21 x 14 cm, sygnowany na podstawie: 'Laszczka',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Pomysł upamiętnienia Fryderyka Chopina pojawił się wśród członków Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego w 1876, ale w ówczesnych warunkach politycznych nie mógł zostać urzeczywistniony. Sytuacja uległa zmianie, gdy na początku wieku polska primadonna Adelajda Bolska uzyskała ustną zgodę cara Mikołaja II na wzniesienie monumentu, a generał gubernator warszawski wydał zgodę na utworzenie z dniem 1 stycznia 1902 Komitetu Budowy Pomnika Chopina w Warszawie. Dopiero w 1908 rozpisano konkurs na projekt rzeźby plenerowej, rozstrzygnięty w maju 1909. Wśród zgłoszonych 66 propozycji wybrano projekt Wacława Szymanowskiego, jednak jedna z prac nadesłana została przez Konstantego Laszczkę. "Na wysokim cokole rozszerzającym się ku dołowi, przyozdobionym w górze festonami z liści, Chopin siedzi z prawą ręką wspartą o instrument, lewa na kolanach, zapatrzony w dal, zasłuchany. Na odcinkach balustrady otaczającej postument muzykujące pary dzieci grające na trąbach lub swawolnie igrające czy też nadsłuchujące muzyki, niżej na podstawie pomnika dwie postacie: mężczyzna i kobieta widziane od pleców" (cyt. za: Jadwiga Puciata-Pawłowska, Konstanty Laszczka, Siedlce 1980, s. 46). Opisywana praca nawiązuje do projektu Pomnika Chopina. W przeciwieństwie do gipsowego projektu sylwetka genialnego muzyka z prezentowanego na aukcji brązu wsparta jest na głębokim fotelu. Obydwie postacie mają głowę wysoko uniesioną do góry i zwróconą w prawą stronę. Podobne są również elementy ubioru z postawionymi klapami surdutów. Powyższe analogie pozwalają przypuszczać, że prezentowany odlew w brązie jest powtórzeniem kompozycji z pracy przesłanej na konkurs pomnika zorganizowany w stulecie narodzin Chopina.
Postać Fryderyka Chopina musiała być dla Konstantego Laszczki bardzo szczególna. Na przestrzeni całego dorobku twórczego parokrotnie powracał do upamiętnienia postaci geniusza romantyzmu. "Wykonał w drzewie bukszpanowym medalion z wizerunkiem Chopina (1932), ale nie tylko. Z roku 1933, poprzedzona wersją w gipsie w 1931 roku (Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy), pochodzi wykuta w granicie półpostać Chopina z dłońmi na klawiaturze, uniesioną ku górze rwą, z orkami zapatrzonymi w dal (…). Pragnąc jak najlepiej oddać rysy Chopina opierał się podobno na masce pośmiertnej, odlewie ręki, a także na akwareli Teofila Kwiatkowskiego i rycinach znajdujących się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. O pracy swej mówił artysta: "Odarłem go z salonowości - oto wstał rano i w ledwie narzuconym ubraniu komponuje. Ta rzeźba to kawał roboty. Wykonanie jej poprzedziły dokładne studia. Uważam bowiem, że wszystko w sztuce, co odbiega od natury i nie ma w sobie piętna prawdy, jest martwe. Leonardo da Vinci mawiał: "Kto zna i kocha przyrodę, ten nigdy nie zejdzie na manowce". W wizerunku tym osiągnął Laszczka dużą sumę ekspresji, interesująco skontrastował chropowatą powierzchnię odzienia z gładką fakturą twarzy, szyi i dłoni. Odbiegł od podobizn Chopina swych poprzedników, rówieśników i uczniów" (op. cit. s. 46). Na szczególny stosunek Laszczki do postaci Chopina może również wskazywać wykonany pod koniec życia w jednym egzemplarzu medalion z profilem kompozytora.
Od 1885 roku kształcił się w Warszawie pod kierunkiem Jana Kryńskiego i Ludwika Pyrowicza. Dzięki zdobyciu I nagrody w konkursie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, w latach 1891-96 przebywał na stypendium w Paryżu, gdzie studiuował u Antoine'a Mercié, Alexandre'a Falguiere'a oraz Jeana Léona Gérôme'a. Po powrocie z Paryża do 1899 roku mieszkał w Warszawie, następnie przeniósł się do Krakowa, gdzie objął katedrę rzeźby Akademii Sztuk Pięknych, którą prowadził do 1935 roku. W latach 1900-10 sprawował patronat artystyczny nad fabryką wyrobów kaflarskich i garncarskich Józefa Niedźwieckiego w Dębnikach pod Krakowem. Był jednym z założycieli TAP "SZTUKA". W swej twórczości rzeźbiarskiej Konstanty Laszczka ulegał wpływom Auguste Rodina, co szczególnie zaznaczyło się w rzeźbionych na początku XX wieku aktach kobiecych utrzymanych w stylistyce secesji. Zajmował się również rzeźbą monumentalną oraz portretową. Laszczka tworzył również medale, medaliony portretowe oraz plakiety okolicznościowe. Wielką pasją artysty była ceramika, której z biegiem lat poświęcał się coraz bardziej. Malował także pejzaże, zajmował się grafiką oraz rysunkiem satyrycznym.
Description:
Chopin
oil, patinated bronze, wood, 29 x 21 x 14 cm (dimensions in frame); signed on the base: 'Laszczka',,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Pomysł upamiętnienia Fryderyka Chopina pojawił się wśród członków Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego w 1876, ale w ówczesnych warunkach politycznych nie mógł zostać urzeczywistniony. Sytuacja uległa zmianie, gdy na początku wieku polska primadonna Adelajda Bolska uzyskała ustną zgodę cara Mikołaja II na wzniesienie monumentu, a generał gubernator warszawski wydał zgodę na utworzenie z dniem 1 stycznia 1902 Komitetu Budowy Pomnika Chopina w Warszawie. Dopiero w 1908 rozpisano konkurs na projekt rzeźby plenerowej, rozstrzygnięty w maju 1909. Wśród zgłoszonych 66 propozycji wybrano projekt Wacława Szymanowskiego, jednak jedna z prac nadesłana została przez Konstantego Laszczkę. "Na wysokim cokole rozszerzającym się ku dołowi, przyozdobionym w górze festonami z liści, Chopin siedzi z prawą ręką wspartą o instrument, lewa na kolanach, zapatrzony w dal, zasłuchany. Na odcinkach balustrady otaczającej postument muzykujące pary dzieci grające na trąbach lub swawolnie igrające czy też nadsłuchujące muzyki, niżej na podstawie pomnika dwie postacie: mężczyzna i kobieta widziane od pleców" (cyt. za: Jadwiga Puciata-Pawłowska, Konstanty Laszczka, Siedlce 1980, s. 46). Opisywana praca nawiązuje do projektu Pomnika Chopina. W przeciwieństwie do gipsowego projektu sylwetka genialnego muzyka z prezentowanego na aukcji brązu wsparta jest na głębokim fotelu. Obydwie postacie mają głowę wysoko uniesioną do góry i zwróconą w prawą stronę. Podobne są również elementy ubioru z postawionymi klapami surdutów. Powyższe analogie pozwalają przypuszczać, że prezentowany odlew w brązie jest powtórzeniem kompozycji z pracy przesłanej na konkurs pomnika zorganizowany w stulecie narodzin Chopina.
Postać Fryderyka Chopina musiała być dla Konstantego Laszczki bardzo szczególna. Na przestrzeni całego dorobku twórczego parokrotnie powracał do upamiętnienia postaci geniusza romantyzmu. "Wykonał w drzewie bukszpanowym medalion z wizerunkiem Chopina (1932), ale nie tylko. Z roku 1933, poprzedzona wersją w gipsie w 1931 roku (Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy), pochodzi wykuta w granicie półpostać Chopina z dłońmi na klawiaturze, uniesioną ku górze rwą, z orkami zapatrzonymi w dal (…). Pragnąc jak najlepiej oddać rysy Chopina opierał się podobno na masce pośmiertnej, odlewie ręki, a także na akwareli Teofila Kwiatkowskiego i rycinach znajdujących się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. O pracy swej mówił artysta: "Odarłem go z salonowości - oto wstał rano i w ledwie narzuconym ubraniu komponuje. Ta rzeźba to kawał roboty. Wykonanie jej poprzedziły dokładne studia. Uważam bowiem, że wszystko w sztuce, co odbiega od natury i nie ma w sobie piętna prawdy, jest martwe. Leonardo da Vinci mawiał: "Kto zna i kocha przyrodę, ten nigdy nie zejdzie na manowce". W wizerunku tym osiągnął Laszczka dużą sumę ekspresji, interesująco skontrastował chropowatą powierzchnię odzienia z gładką fakturą twarzy, szyi i dłoni. Odbiegł od podobizn Chopina swych poprzedników, rówieśników i uczniów" (op. cit. s. 46). Na szczególny stosunek Laszczki do postaci Chopina może również wskazywać wykonany pod koniec życia w jednym egzemplarzu medalion z profilem kompozytora.
Od 1885 roku kształcił się w Warszawie pod kierunkiem Jana Kryńskiego i Ludwika Pyrowicza. Dzięki zdobyciu I nagrody w konkursie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, w latach 1891-96 przebywał na stypendium w Paryżu, gdzie studiuował u Antoine'a Mercié, Alexandre'a Falguiere'a oraz Jeana Léona Gérôme'a. Po powrocie z Paryża do 1899 roku mieszkał w Warszawie, następnie przeniósł się do Krakowa, gdzie objął katedrę rzeźby Akademii Sztuk Pięknych, którą prowadził do 1935 roku. W latach 1900-10 sprawował patronat artystyczny nad fabryką wyrobów kaflarskich i garncarskich Józefa Niedźwieckiego w Dębnikach pod Krakowem. Był jednym z założycieli TAP "SZTUKA". W swej twórczości rzeźbiarskiej Konstanty Laszczka ulegał wpływom Auguste Rodina, co szczególnie zaznaczyło się w rzeźbionych na początku XX wieku aktach kobiecych utrzymanych w stylistyce secesji. Zajmował się również rzeźbą monumentalną oraz portretową. Laszczka tworzył również medale, medaliony portretowe oraz plakiety okolicznościowe. Wielką pasją artysty była ceramika, której z biegiem lat poświęcał się coraz bardziej. Malował także pejzaże, zajmował się grafiką oraz rysunkiem satyrycznym.
Description:
Chopin
oil, patinated bronze, wood, 29 x 21 x 14 cm (dimensions in frame); signed on the base: 'Laszczka',,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
olej, drewno, brąz patynowany
Sygnatura
sygnowany na podstawie: 'Laszczka'
Proweniencja
0
Literatura
0
Wystawiany
0
