19
Jan Kubicz | Modlący się, 1934
Estymacja:
30,000 zł - 40,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Rzeźba i Formy Przestrzenne
Artysta
Jan Kubicz (1914)
Wymiary
39 x 12 x 12,5 cm
Kategoria
Opis
drewno, 39 x 12 x 12,5 cm, opisany i datowany na spodzie atramentem: 'Ew 314/33' oraz ołówkiem dwukrotnie: 'pozaszkolna | Kubicz | 12/6 34',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Prezentowana rzeźba, autorstwa zakopiańskiego artysty Jana Kubicza, według opisu na podstawie została stworzona poza realizacjami uczniowskimi w Szkole Przemysłu Drzewnego, co świadczy o pełnej twórczej autonomii autora. Rzeźbiarz wykorzystuje połacie ostro ciętego drewna w zdynamizowanym układzie wzajemnie przenikających się sferycznie form. Kubicz osiągnął w niej trudną do zrealizowania współzależność ciętych geometrycznych płaszczyzn, co sprawia imitację ruchu. Rzeźbiarz w mistrzowski sposób uchwycił moment klękania na prawe kolano, podkreślając wrażenie ruchu poprzez gest złożonych dłoni. Prezentowana praca stanowi przykład emblematycznego dzieła stylu "Szkoły Zakopiańskiej". Rzeźby z lat 30. XX wieku, dzięki antynaturalistycznej, geometrycznej stylizacji, odpowiadały postępowym kierunkom awangardy pomiędzy wojnami. Z drugiej strony charakter ich wytwarzania - niejako rękodzielniczy, nastawiony na stworzenie nowoczesnej dekoracji - składa się na formułę polskiego art déco i stylu narodowego.
U progu dwudziestolecia międzywojennego ranga Zakopanego znacząco wzrosła. Rodziły się tam nowe awangardowe tendencje: ekspresjonizm polski i formizm, powstało Stowarzyszenie "Sztuka Podhalańska". Artyści pielgrzymowali do stolicy Tatr, gdyż liczyli na odnalezienie sztuki "pierwszej", której nie imają się klasyczne konwencje twórczości europejskiej. Pomiędzy 13 października a 16 listopada 1918 istniała w mieście Rzeczpospolita Zakopiańska - efemeryczny byt, powstały na fali upadku monarchii austro-węgierskiej. Dyktatorem państwa został Stefan Żeromski, ale kiedy okazało się, że cały kraj dąży do niepodległości, umarło marzenie o oddzielnej wolnej polskiej krainie w Tatrach.
"Wyjątkowo istotnym zjawiskiem kulturowym było założenie w Zakopanem szkoły, której celem była nie tylko edukacja elementarna, lecz wyzwolenie artystycznego ducha góralszczyzny przez podanie profesjonalnej wiedzy i technologii obróbki naturalnych surowców. Wielu artystów przybywało w te strony w poszukiwaniu motywów do wzbogacenia swej akademickiej wiedzy, często nie przewidując pozostania w silnym związku ze światem podhalańskiego uroku" (cyt. za Tomasz Kędziora, Zakopiańska Szkoła Przemysłu Drzewnego w latach 1876-1913, "Studia historyczne" 1993, z. 3, s. 477). Istotny przełom nastąpił w 1922 wraz z nastaniem dyrektorstwa Karola Stryjeńskiego, projektanta i architekta, który wprowadził nowy program nauczania. Pisał tymi słowy: "[szkoła] stara się indywidualnie traktować uczniów od chwili przyjścia ich do szkoły, wydobyć z nich samych wartości twórcze, drzemiące w duszy każdego dziecka. Odpowiedni kierunek, dany przez nauczyciela i naprowadzający na właściwą drogę, da możność rozwinięcia wspólnej cechy, która po szeregu lat wytworzy nowy, współczesny i swoisty styl szkoły" (Karol Stryjeński, Szkoła Przemysłu Drzewnego, "Giewont" 1924, s. 27). Propagowano szczerość materiału, naturalne sposoby obróbki drewna, lecz równocześnie próbowano kształtować plastyczne umiejętności uczniów. W kręgu szkoły powstał wówczas nowy język artystyczny, który odpowiadał nowoczesnym trendom europejskim: ekspresjonizmowi, kubizmowi i futuryzmowi.
Description:
The prayer, 1934
wood, 39 x 12 x 12.5 cm; signed and dated on the base with an ink: 'Ew 314/33' and double signed with a pencil: 'pozaszkolna | Kubicz | 12/6 34',,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Prezentowana rzeźba, autorstwa zakopiańskiego artysty Jana Kubicza, według opisu na podstawie została stworzona poza realizacjami uczniowskimi w Szkole Przemysłu Drzewnego, co świadczy o pełnej twórczej autonomii autora. Rzeźbiarz wykorzystuje połacie ostro ciętego drewna w zdynamizowanym układzie wzajemnie przenikających się sferycznie form. Kubicz osiągnął w niej trudną do zrealizowania współzależność ciętych geometrycznych płaszczyzn, co sprawia imitację ruchu. Rzeźbiarz w mistrzowski sposób uchwycił moment klękania na prawe kolano, podkreślając wrażenie ruchu poprzez gest złożonych dłoni. Prezentowana praca stanowi przykład emblematycznego dzieła stylu "Szkoły Zakopiańskiej". Rzeźby z lat 30. XX wieku, dzięki antynaturalistycznej, geometrycznej stylizacji, odpowiadały postępowym kierunkom awangardy pomiędzy wojnami. Z drugiej strony charakter ich wytwarzania - niejako rękodzielniczy, nastawiony na stworzenie nowoczesnej dekoracji - składa się na formułę polskiego art déco i stylu narodowego.
U progu dwudziestolecia międzywojennego ranga Zakopanego znacząco wzrosła. Rodziły się tam nowe awangardowe tendencje: ekspresjonizm polski i formizm, powstało Stowarzyszenie "Sztuka Podhalańska". Artyści pielgrzymowali do stolicy Tatr, gdyż liczyli na odnalezienie sztuki "pierwszej", której nie imają się klasyczne konwencje twórczości europejskiej. Pomiędzy 13 października a 16 listopada 1918 istniała w mieście Rzeczpospolita Zakopiańska - efemeryczny byt, powstały na fali upadku monarchii austro-węgierskiej. Dyktatorem państwa został Stefan Żeromski, ale kiedy okazało się, że cały kraj dąży do niepodległości, umarło marzenie o oddzielnej wolnej polskiej krainie w Tatrach.
"Wyjątkowo istotnym zjawiskiem kulturowym było założenie w Zakopanem szkoły, której celem była nie tylko edukacja elementarna, lecz wyzwolenie artystycznego ducha góralszczyzny przez podanie profesjonalnej wiedzy i technologii obróbki naturalnych surowców. Wielu artystów przybywało w te strony w poszukiwaniu motywów do wzbogacenia swej akademickiej wiedzy, często nie przewidując pozostania w silnym związku ze światem podhalańskiego uroku" (cyt. za Tomasz Kędziora, Zakopiańska Szkoła Przemysłu Drzewnego w latach 1876-1913, "Studia historyczne" 1993, z. 3, s. 477). Istotny przełom nastąpił w 1922 wraz z nastaniem dyrektorstwa Karola Stryjeńskiego, projektanta i architekta, który wprowadził nowy program nauczania. Pisał tymi słowy: "[szkoła] stara się indywidualnie traktować uczniów od chwili przyjścia ich do szkoły, wydobyć z nich samych wartości twórcze, drzemiące w duszy każdego dziecka. Odpowiedni kierunek, dany przez nauczyciela i naprowadzający na właściwą drogę, da możność rozwinięcia wspólnej cechy, która po szeregu lat wytworzy nowy, współczesny i swoisty styl szkoły" (Karol Stryjeński, Szkoła Przemysłu Drzewnego, "Giewont" 1924, s. 27). Propagowano szczerość materiału, naturalne sposoby obróbki drewna, lecz równocześnie próbowano kształtować plastyczne umiejętności uczniów. W kręgu szkoły powstał wówczas nowy język artystyczny, który odpowiadał nowoczesnym trendom europejskim: ekspresjonizmowi, kubizmowi i futuryzmowi.
Description:
The prayer, 1934
wood, 39 x 12 x 12.5 cm; signed and dated on the base with an ink: 'Ew 314/33' and double signed with a pencil: 'pozaszkolna | Kubicz | 12/6 34',,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
drewno
Sygnatura
opisany i datowany na spodzie atramentem: 'Ew 314/33' oraz ołówkiem dwukrotnie: 'pozaszkolna | Kubicz | 12/6 34'
Proweniencja
0
Literatura
0
Wystawiany
0
