42 x 32 x 40 cm

aluminium, drewno, 42 x 32 x 40 cm,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite" wg stawek podanych w regulaminie aukcji. Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Stawki dla przedziałów powyżej tej wartości podane są w regulaminie. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.

Magdalena Więcek w jednej ze swoich wypowiedzi na temat własnej rzeźby przyznała, że ma predylekcję do "myślenia architektonicznego", co wydaje się dobrze opisywać formy pewnej części jej twórczości rzeźbiarskiej (cyt. za: Dla rzeźby zdradziła… malarstwo, "Sztandar Młodych", 1960, nr 151). Abstrakcyjna, geometryczna forma zaczęła cechować rzeźbę Więcek od połowy lat sześćdziesiątych XX wieku. Prawdopodobnie wpływ na ten fakt miał jej udział w Biennale Form Przestrzennych w Elblągu w 1965 roku. Była to jedna z ważniejszych imprez poświęconych sztuce rzeźby i formom trójwymiarowym w czasach PRL. Jej główną ideą było połączenie sił artystów i robotników, by uzyskać sztukę ogólnie dostępną, obecną w przestrzeni miasta, sztukę będącą przedmiotem codziennego doświadczenia lokalnej społeczności, w opozycji do dzieł zamkniętych w muzeach i otoczonych aurą historycznych arcydzieł. Niewątpliwie widać w głównej idei tamtej imprezy ślady komunistycznej ideologii z jej predylekcją do sugerowania ponadklasowych sojuszy (artyści mieli działać z robotnikami), widoczne jest w niej również awangardowe traktowanie twórczości poprzez chęć zmiany jej statusu - przeniesienie jej ze sfery artystycznej do obszaru "praktyki społecznej" i życia codziennego. Propozycje artystów i artystek biorących udział w Elbląskim Biennale stały się ważną częścią historii rzeźby z czasów PRL. Rozmieszczenie rzeźb lub ogólniej - trójwymiarowych konstrukcji w przestrzeni miasta wymagało właśnie "myślenia architektonicznego" - odpowiedniego umieszczenia rzeźby w przestrzeni tak, by nie została zdominowana przez otoczenie oraz aby uzyskała w nim wyrazistość. To również umiejętność tworzenia abstrakcyjnej formy o odpowiednich proporcjach, które nawet rzeźbom niewielkich nadają swoistej "monumentalności".

Taką formą odznacza się również prezentowana tutaj rzeźba "Nowe sacrum", powstała w 1993 w późnym okresie twórczości artystki. Jest to - co charakterystyczne dla Więcek - forma z metalu, w tym przypadku z aluminium (materiału obecnie uważanego za dość banalny, jednak w czasach PRL, gdy artystka tworzyła swoje pierwsze aluminiowe rzeźby, uchodzący za drogi i luksusowy). Składa się ona z dwóch wygiętych płaszczyzn, które układają się w elipsoidalny kształt. Rzeźba ta może sprawiać wrażenie, że - imaginatywnie - wydaje się być projektem jakiegoś monumentalnego założenia, pomnika czy innej realizacji architektonicznej. Takie wrażenie w jej przypadku potęguje fotografia.

Formy rzeźb artystki zmieniały się w czasie. Debiutem nie dosłownym, ale symbolicznym dla Więcek było jej wystąpienie na wystawie w warszawskim Arsenale w 1955, gdzie zaprezentowała rzeźbę "Matka", za którą otrzymała wyróżnienie. Temat macierzyństwa powracał w jej pracach kilkakrotnie w drugiej połowie lat pięćdziesiątych. Wtedy też w sztuce artystki pojawiają się formy abstrakcyjne, jednak wówczas jeszcze dość ciężkie, będące strukturami otwartymi, jednak z wyraźnie obecną w nich mocną bryłą. To charakterystyczny dla drugiej połowy lat pięćdziesiątych zwrot ku abstrakcji po zakończeniu okresu obowiązywania socrealizmu i obowiązkowej dla niego formy figuratywnej w rzeźbie. Lata sześćdziesiąte, poza wspomnianymi geometrycznymi motywami, przyniosły artystce zainteresowanie tematyką lotów - wzbijania się w przestrzeń. Wiązało się to zapewne z szeroko dyskutowanymi wówczas pierwszymi lotami w kosmos oraz z sensacyjnym, pierwszym lotem na księżyc. Symboliczną dla tej tematyki realizacją w twórczości artystki wydaje się być praca "Wzlot - dla Gagarina" z 1967.

Studiowała malarstwo w PWSSP w Sopocie pod kierunkiem Mariana Wnuka i rzeźbę w warszawskiej ASP. Dyplom uzyskała w 1952 roku w pracowni Franciszka Strynkiewicza. W tym samym roku debiutowała rzeźbą Górnicy. Wystawiała w pierwszej połowie lat 50 w Zachęcie na Ogólnopolskich Wystawach Plastyki, w 1955 roku wzięła udział w Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale. Pierwszą wystawę indywidualną miała w 1960 w Galerii Krzywe Koło w Warszawie. W latach 1966-1982 pracowała w ASP w Poznaniu, w latach 1983-1984 wykładała w ASP w Hadze. Zaczęła także twórczą pracę za granicą. W 1986 i w latach następnych odbyła kilkumiesięczne podróże do Nowego Jorku, gdzie powstały liczne cykle rysunkowe i projekty rzeźb. Tworzyła w Warszawie i Berlinie. Zmarła nagle w grudniu 2008 podczas podróży do Egiptu.

Description:
"New sacrum", 1993
aluminium, wood, 42 x 32 x 40 cm;, ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

aluminium, drewno

0