111
Ewa Partum | Z cyklu: Samoidentyfikacja, 1980/1989
Estymacja:
45,000 zł - 60,000 zł
Sprzedane
48,000 zł
Aukcja na żywo
Fotografia Kolekcjonerska: "Klasyka i Awangarda Artystyczna" oraz "Sławy, Gwiazdy, Osobowości"
Artysta
Ewa Partum (1945)
Wymiary
39 x 50 cm
Kategoria
Opis
odbitka żelatynowo-srebrowa/papier barytowy, 39 x 50 cm; sygnowany i datowany ołówkiem p.d.: 'Ewa Partum 1980/1989'; sygnowany i datowany ołówkiem na odwrociu: 'Ewa Partum 1980/1989'; inny egzemplarz w kolekcji: ; - Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Wrocław; - "Uwikłane w płeć" Joanny i Krzysztofa Madelskich
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Ewa Partum należy do najważniejszych przedstawicielek sztuki konceptualnej, feministycznej i krytycznej nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Mieszkająca pomiędzy Polską a Berlinem artystka jest autorką akcji i instalacji w przestrzeni publicznej, performansów, filmów, fotografii, a także poezji wizualnej. Tworzony od 1980 roku cykl „Samoidentyfikacja”, do którego należy prezentowana tu praca, należy do najbardziej znanych jej realizacji. Utrzymane w konwencji czarno-białej fotografii dokumentalnej kolaże wykorzystują wizerunek artystki – nagiej, odzianej wyłącznie w pantofle na obcasach – w sposób nieomal niewidoczny wklejony w tło ukazujące współczesny sztafaż miejski. Postać artystki przechadza się pustymi ulicami Warszawy, kontrastuje z wyniesionymi na piedestał pomnikami słynnych mężczyzn. Niekiedy, tak jak w przypadku prezentowanej pracy, wtapia się w anonimowy tłum szarych, umęczonych ludzi, ukazanych w uwłaczających, choć w czasach PRL powszechnych warunkach – kolejek po wszystko. Ukazanie siebie nagiej było i jest odczytywane jako gest sprzeciwu. Jak pisał Karol Sienkiewicz: „Nagość w PRL była diametralnie odmiennym narzędziem w ręku artysty niż jest obecnie. Sam fakt występowania bez ochronnej warstwy ubioru odbierano jako gest krytyczny, opozycyjny wobec systemu i zaściankowego społeczeństwa. W porównaniu z państwami zachodnimi, w demoludach panował moralny konserwatyzm, w Polsce w dodatku bogobojny. Cenzura równie chętnie zwalczała prace czy teksty podejrzane pod względem politycznym, jak i obyczajowym, aczkolwiek nagie ciało kobiece było bardziej akceptowane (vide popularne wystawy ’Wenus polska’) niż nagość męska” (Karol Sienkiewicz, Ewa Partum, Samoidentyfikacja, https://culture.pl/pl/dzielo/ewa-partum- samoidentyfikacja). Podczas pierwszej prezentacji cyklu w Małej Galerii ZPAF przy pl. Zamkowym w Warszawie, artystka stojąc nago przed zebraną publicznością odczytała tekst zatytułowany „Samoidentyfikacja” i złożyła oświadczenie, że będzie występowała nago, dopóki pozycja kobiet-artystek na rynku sztuki oraz w obiegu muzealnym nie zrówna się z pozycją mężczyzn-artystów. Na krótki moment wyszła też przed galerię. To z tego wernisażu pochodzi słynne zdjęcie nagiej artystki i gości weselnych – Mała Galeria ZPAF znajdowała się tuż przy Urzędzie Stanu Cywilnego. Niestety, jej postulat do dziś nie został spełniony.
Autorka wielu instalacji i akcji w przestrzeni publicznej, performerka, twórczyni filmów i fotografii. Tworzy poezję wizualną, konceptualną. Jako jedna z pierwszych w Polsce zaczęła się zajmować sztuką konceptualną, np.: instalacja "Obecność/Nieobecność" (Sopot, 1965), "Legalność przestrzeni" (Łódź, 1971), "Śniadanie na trawie wg. E. Maneta" (Biennale Form Przestrzennych Zjazd Marzycieli Elbląg, 1971).
Jej twórczość odegrała w Polsce prekursorską rolę w dziedzinie sztuki konceptualnej, body-artu, sztuki feministycznej i sztuki krytycznej. W latach 70. XX w. prowadziła w Łodzi autorską galerię "Adres" zajmująca się sztuką konceptualną.
Brała udział w wielu międzynarodowych wystawach. Jej najbardziej znanym cyklem fotograficznym jest "Samoidentyfikacja" z 1980 roku. Prace Ewy Partum znajdują się m.in. w kolekcji Museum of Modern Art /MoMA/ New York, TATE Modern w Londynie, a także w zbiorach muzealnych w Berlinie, Łodzi, Muzeum Narodowym i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Wrocławiu i wielu zbiorach. Jej prace są częścią zbiorów Kolekcji VERBUND Feministyczna Awangarda w Wiedniu.
Description:
From the cycle: SelfIdentification, 1980/1989
gelatin-silver print on baryta paper, 39 x 50 cm; signed and dated with pencil lower right: 'Ewa Partum 1980/1989'; signed and dated in pencil on the reverse: 'Ewa Partum 1980/1989'; another copy of the object in the collection: The Zacheta Lower Silesian Society for the Encouragement of Fine Arts in Wroclaw; ”Subjects of Gender and Desire” Photographic Collection of Joanna and Krzysztof Madelski
Additional Charge Details:
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Ewa Partum należy do najważniejszych przedstawicielek sztuki konceptualnej, feministycznej i krytycznej nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Mieszkająca pomiędzy Polską a Berlinem artystka jest autorką akcji i instalacji w przestrzeni publicznej, performansów, filmów, fotografii, a także poezji wizualnej. Tworzony od 1980 roku cykl „Samoidentyfikacja”, do którego należy prezentowana tu praca, należy do najbardziej znanych jej realizacji. Utrzymane w konwencji czarno-białej fotografii dokumentalnej kolaże wykorzystują wizerunek artystki – nagiej, odzianej wyłącznie w pantofle na obcasach – w sposób nieomal niewidoczny wklejony w tło ukazujące współczesny sztafaż miejski. Postać artystki przechadza się pustymi ulicami Warszawy, kontrastuje z wyniesionymi na piedestał pomnikami słynnych mężczyzn. Niekiedy, tak jak w przypadku prezentowanej pracy, wtapia się w anonimowy tłum szarych, umęczonych ludzi, ukazanych w uwłaczających, choć w czasach PRL powszechnych warunkach – kolejek po wszystko. Ukazanie siebie nagiej było i jest odczytywane jako gest sprzeciwu. Jak pisał Karol Sienkiewicz: „Nagość w PRL była diametralnie odmiennym narzędziem w ręku artysty niż jest obecnie. Sam fakt występowania bez ochronnej warstwy ubioru odbierano jako gest krytyczny, opozycyjny wobec systemu i zaściankowego społeczeństwa. W porównaniu z państwami zachodnimi, w demoludach panował moralny konserwatyzm, w Polsce w dodatku bogobojny. Cenzura równie chętnie zwalczała prace czy teksty podejrzane pod względem politycznym, jak i obyczajowym, aczkolwiek nagie ciało kobiece było bardziej akceptowane (vide popularne wystawy ’Wenus polska’) niż nagość męska” (Karol Sienkiewicz, Ewa Partum, Samoidentyfikacja, https://culture.pl/pl/dzielo/ewa-partum- samoidentyfikacja). Podczas pierwszej prezentacji cyklu w Małej Galerii ZPAF przy pl. Zamkowym w Warszawie, artystka stojąc nago przed zebraną publicznością odczytała tekst zatytułowany „Samoidentyfikacja” i złożyła oświadczenie, że będzie występowała nago, dopóki pozycja kobiet-artystek na rynku sztuki oraz w obiegu muzealnym nie zrówna się z pozycją mężczyzn-artystów. Na krótki moment wyszła też przed galerię. To z tego wernisażu pochodzi słynne zdjęcie nagiej artystki i gości weselnych – Mała Galeria ZPAF znajdowała się tuż przy Urzędzie Stanu Cywilnego. Niestety, jej postulat do dziś nie został spełniony.
Autorka wielu instalacji i akcji w przestrzeni publicznej, performerka, twórczyni filmów i fotografii. Tworzy poezję wizualną, konceptualną. Jako jedna z pierwszych w Polsce zaczęła się zajmować sztuką konceptualną, np.: instalacja "Obecność/Nieobecność" (Sopot, 1965), "Legalność przestrzeni" (Łódź, 1971), "Śniadanie na trawie wg. E. Maneta" (Biennale Form Przestrzennych Zjazd Marzycieli Elbląg, 1971).
Jej twórczość odegrała w Polsce prekursorską rolę w dziedzinie sztuki konceptualnej, body-artu, sztuki feministycznej i sztuki krytycznej. W latach 70. XX w. prowadziła w Łodzi autorską galerię "Adres" zajmująca się sztuką konceptualną.
Brała udział w wielu międzynarodowych wystawach. Jej najbardziej znanym cyklem fotograficznym jest "Samoidentyfikacja" z 1980 roku. Prace Ewy Partum znajdują się m.in. w kolekcji Museum of Modern Art /MoMA/ New York, TATE Modern w Londynie, a także w zbiorach muzealnych w Berlinie, Łodzi, Muzeum Narodowym i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Wrocławiu i wielu zbiorach. Jej prace są częścią zbiorów Kolekcji VERBUND Feministyczna Awangarda w Wiedniu.
Description:
From the cycle: SelfIdentification, 1980/1989
gelatin-silver print on baryta paper, 39 x 50 cm; signed and dated with pencil lower right: 'Ewa Partum 1980/1989'; signed and dated in pencil on the reverse: 'Ewa Partum 1980/1989'; another copy of the object in the collection: The Zacheta Lower Silesian Society for the Encouragement of Fine Arts in Wroclaw; ”Subjects of Gender and Desire” Photographic Collection of Joanna and Krzysztof Madelski
Additional Charge Details:
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
odbitka żelatynowo-srebrowa/papier barytowy
Sygnatura
sygnowany i datowany ołówkiem p.d.: 'Ewa Partum 1980/1989'; sygnowany i datowany ołówkiem na odwrociu: 'Ewa Partum 1980/1989'
inny egzemplarz w kolekcji:
- Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Wrocław
- "Uwikłane w płeć" Joanny i Krzysztofa Madelskich
Proweniencja
0
Literatura
- „Uwikłane w płeć / Subjects of Gender and Desire. Kolekcja Joanny i Krzysztofa Madelskich / Photographs from the Colection of Joanna and Krzysztof Madelski”, Galeria EGO, Poznań 2012, s. 118
Wystawiany
- Ucieleśnione. Dzieła z kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Muzeum Współczesne Wrocław, 2018; - Samoidentyfikacja. Fotografie z kolekcji Joanny i Krzysztofa; Madelskich, Instytut Fotografii Fort, Warszawa, 2017; - Trzy kobiety. Maria Pinińska-Bereś, Natalia Lach-Lachowicz, Ewa Partum, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2011; - Samoidentyfikacja, Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, Warszawa, 2006; - Samoidentyfikacja, Mała Galeria ZPAF, Warszawa, 1980
