104
Stanisław Ignacy Witkiewicz / Witkacy | "Sąd nad partaczami", fot. Władysław Jan Grabski, 1931
Estymacja:
40,000 zł - 60,000 zł
Sprzedane
32,000 zł
Aukcja na żywo
Fotografia Kolekcjonerska: "Klasyka i Awangarda Artystyczna" oraz "Sławy, Gwiazdy, Osobowości"
Wymiary
18,6 x 12,6 cm (zadruk)
Kategoria
Opis
Z seansu: "Sceny imaginowane: Wielki odtwórca Wielkiego Mongoła Stanley Ignatio Witkacy", odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier barytowy, 18,6 x 12,6 cm (zadruk); opisany ołówkiem na odwrociu: 'Witkacy: "Sąd nad partaczami" | Zakopane, 1931.'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Teatralne zainteresowania Witkacego nie ograniczały się do dramaturgii – on sam uwielbiał wcielać się w rożne postacie, grać i urządzać rozmaite maskarady. Było to częścią towarzyskich spotkań, które odbywały się w Zakopanem w towarzystwie przyjaciół i znajomych artysty. Tego typu „spektakle”, uwieczniane na fotografiach były ważnymi częściami spotkań, nazywanych przez ich uczestników również „orgiami”. Były one nie tylko społecznym rytuałem, ale wynikały również z pewnej predylekcji artysty do ukazywania siebie samego w kolejnych odsłonach. Już w młodości (1901) Witkiewicz wystąpił na jednej z fotografii jako „Książę Devonshire”, choć takiego tytułu oczywiście nigdy nie posiadał. Z kolei pod koniec swojego, przedwcześnie zakończonego życia ukazał siebie na dwóch pastelowych autoportretach kolejno jako „Dr Jekyll” oraz „Mr Hyde” – nawiązanie do znanej noweli szkockiego pisarza Roberta Louisa Stevensona zwraca uwagę na wielość osobowości czy może przede wszystkim na wielość ich reprezentacji obecnych w tej części sztuki Witkacego, która tematycznie pozostawała egocentryczna. Prezentowana tutaj fotografia ukazuje Witkacego jako mongolskiego władcę, ubranego w strój mongolski (lub też sprawiający wrażenie takiego) – który sprawować ma „sąd nad partaczami”. Jest ona egzemplifikacją opisanej powyżej tendencji artysty do maskarad i odgrywania spektakli przed obiektywem aparatu fotograficznego. Sportretowany artysta patrzy prosto obiektyw, a jego zmrużone oczy tworzą sugestię skupienia i namysłu w celu wydania tytułowego „osądu”.
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
Description:
"Judgment over the botchers", from the photo session: "Imaginary scenes: The Great Performer of the Great Mongol Stanley Ignatio Witkacy", photo: Wladyslaw Jan Grabski, 1931
gelatin-silver print, vintage print on baryta paper, 18.6 x 12.6 cm (image); described in pencil on the reverse: 'Witkacy: "Sad nad partaczami" | Zakopane, 1931.'
Additional Charge Details:
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Teatralne zainteresowania Witkacego nie ograniczały się do dramaturgii – on sam uwielbiał wcielać się w rożne postacie, grać i urządzać rozmaite maskarady. Było to częścią towarzyskich spotkań, które odbywały się w Zakopanem w towarzystwie przyjaciół i znajomych artysty. Tego typu „spektakle”, uwieczniane na fotografiach były ważnymi częściami spotkań, nazywanych przez ich uczestników również „orgiami”. Były one nie tylko społecznym rytuałem, ale wynikały również z pewnej predylekcji artysty do ukazywania siebie samego w kolejnych odsłonach. Już w młodości (1901) Witkiewicz wystąpił na jednej z fotografii jako „Książę Devonshire”, choć takiego tytułu oczywiście nigdy nie posiadał. Z kolei pod koniec swojego, przedwcześnie zakończonego życia ukazał siebie na dwóch pastelowych autoportretach kolejno jako „Dr Jekyll” oraz „Mr Hyde” – nawiązanie do znanej noweli szkockiego pisarza Roberta Louisa Stevensona zwraca uwagę na wielość osobowości czy może przede wszystkim na wielość ich reprezentacji obecnych w tej części sztuki Witkacego, która tematycznie pozostawała egocentryczna. Prezentowana tutaj fotografia ukazuje Witkacego jako mongolskiego władcę, ubranego w strój mongolski (lub też sprawiający wrażenie takiego) – który sprawować ma „sąd nad partaczami”. Jest ona egzemplifikacją opisanej powyżej tendencji artysty do maskarad i odgrywania spektakli przed obiektywem aparatu fotograficznego. Sportretowany artysta patrzy prosto obiektyw, a jego zmrużone oczy tworzą sugestię skupienia i namysłu w celu wydania tytułowego „osądu”.
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
Description:
"Judgment over the botchers", from the photo session: "Imaginary scenes: The Great Performer of the Great Mongol Stanley Ignatio Witkacy", photo: Wladyslaw Jan Grabski, 1931
gelatin-silver print, vintage print on baryta paper, 18.6 x 12.6 cm (image); described in pencil on the reverse: 'Witkacy: "Sad nad partaczami" | Zakopane, 1931.'
Additional Charge Details:
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier barytowy
Sygnatura
opisany ołówkiem na odwrociu: 'Witkacy: "Sąd nad partaczami" | Zakopane, 1931.'
Proweniencja
0
Literatura
- Ewa Franczak, Stefan Okołowicz, "Przeciw nicości. Fotografie Stanisława Ignacego Witkiewicza", Wydawnictwo Literackie, Kraków 1986, il. 215
Wystawiany
0
