11
Julia Keilowa | Podstawka na cytryny, lata 30. XX w.
Estymacja:
1,500 zł - 2,000 zł
Sprzedane
1,500 zł
Aukcja na żywo
Design. Sztuka kobiet
Artysta
Julia Keilowa (1902 - 1943)
Kategoria
Opis
Fabryka Wyrobów Platerowanych i Brązowych Braci Henneberg, Warszawa
plater, szkło, 4,4 x 10,5 x 10,5 cm; na spodzie znaki wytwórni: ‘B.HENNEBERG | WARSZAWA | 3336’
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Pochodziła ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Uczęszczała do szkoły we Lwowie i w Wiedniu. Studiowała wzornictwo w Lwowskiej Państwowej Szkole Przemysłowej. W roku 1922 poślubiła prawnika Ignacego Keila. Kontynuowała studia artystyczne w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie m.in. u Karola Tichego, Wojciecha Jastrzębowskiego, Józefa Czajkowskiego, Tadeusza Breyera. W okresie studiów zajmowała się głównie rzeźbą. W roku 1929 została członkiem spółdzielni rzeźbiarskiej "Forma". Wystawiała prace m.in. w Instytucie Propagandy Sztuki. W roku 1933 założyła własną pracownię metaloplastyki. Zaprojektowała około 400 przedmiotów użytkowych, głównie wyrobów platerowych. Według jej projektów sztućce i naczynia stołowe produkowały firmy warszawskie: Norblin, Fraget i Bracia Henneberg. W czasie II wojny światowej prowadziła w ciągu dwóch lat pracownię ceramiczną. Zginęła najprawdopodobniej na Pawiaku. Na jesieni 2012 odbyła się wystawa jej prac w Muzeum Miedzi w Legnicy.
plater, szkło, 4,4 x 10,5 x 10,5 cm; na spodzie znaki wytwórni: ‘B.HENNEBERG | WARSZAWA | 3336’
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Pochodziła ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Uczęszczała do szkoły we Lwowie i w Wiedniu. Studiowała wzornictwo w Lwowskiej Państwowej Szkole Przemysłowej. W roku 1922 poślubiła prawnika Ignacego Keila. Kontynuowała studia artystyczne w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie m.in. u Karola Tichego, Wojciecha Jastrzębowskiego, Józefa Czajkowskiego, Tadeusza Breyera. W okresie studiów zajmowała się głównie rzeźbą. W roku 1929 została członkiem spółdzielni rzeźbiarskiej "Forma". Wystawiała prace m.in. w Instytucie Propagandy Sztuki. W roku 1933 założyła własną pracownię metaloplastyki. Zaprojektowała około 400 przedmiotów użytkowych, głównie wyrobów platerowych. Według jej projektów sztućce i naczynia stołowe produkowały firmy warszawskie: Norblin, Fraget i Bracia Henneberg. W czasie II wojny światowej prowadziła w ciągu dwóch lat pracownię ceramiczną. Zginęła najprawdopodobniej na Pawiaku. Na jesieni 2012 odbyła się wystawa jej prac w Muzeum Miedzi w Legnicy.
Sygnatura
na spodzie znaki wytwórni: ‘B.HENNEBERG | WARSZAWA | 3336’
