25 x 36 cm

akwarela, gwasz/papier, 25 x 36 cm; opisany p.d.: 'A.Wróblewski', p.g.: '111 |275' oraz l.d.: 'Traktor'; opisany na odwrociu: '127'

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.

"Wychodząc z założenia, że pierwszą fazą budowania kultury socjalizmu musi być sztuka komunikatywna, czytelna, tematowa i obliczona na szeroki zasięg społeczny, postuluję formę artystyczną możliwie pozbawioną przekształceń, przedmiotową, fotograficzną, jak najbardziej
zgodną z potocznym widzeniem i z wyobraźnią mas pracujących".

– ANDRZEJ WRÓBLEWSKI

Zaprezentowana praca przedstawia uproszczony oraz zredukowany do kilku brył traktor. Warto zaznaczyć, że napisy ołówkiem naniosła matka artysty, Krystyna Wróblewska (1904-94), porządkując spuściznę po synu po jego
śmierci. Numer "275" odnosi się do pozycji na liście prac niewystawionych w katalogu pierwszej pośmiertnej wystawy w Pałacu Sztuki w Krakowie. Jednak w katalogu podano inne wymiary pracy.

Traktor to praca niezwykła i nietypowa w twórczości artysty. Jej analiza formalna pozwala jednak na umiejscawianie jej w konkretnym okresie twórczości, a także odnalezienie analogii. Pochodzi ona prawdopodobnie z końca lat 40. i należy interpretować ją jako wyraz zainteresowania Wróblewskiego maszynami oraz ich budową. W publikacji "Wróblewski nieznany" z 1993 możemy obejrzeć zdjęcie zrobione przez samego artystę przedstawiające różnorodne wehikuły oraz środki transportu, a wśród nich m.in. wagon kolejowy, samochód ciężarowy, autobus, samochód osobowy czy tramwaj. Dodatkowo we wspomnianym okresie artysta wykonywał liczne drobne szkice słupów telegraficznych, zaworów, układów rur czy maszynerii. Wspomniane analogie do prezentowanego traktora dowodzą fascynacji artysty postępującą modernizacją oraz techniką.

Koniec lat 40. to okres kluczowych zmian w kulturze oraz sztuce, które wpłynęły w bezpośredni sposób na twórczość Wróblewskiego oraz innych ówczesnych artystów. W 1949 roku na IV Walnym Zjeździe ZPAP w Katowicach socrealizm
zostaje ogłoszony kierunkiem panującym w sztuce polskiej. W tym roku Wróblewski angażuje się w sprawy "socjalistycznej polityki kulturalnej", w swych pracach mierzy się z tematem społeczeństwa klasowego i dzielących ich kontrastów. Aż do roku 1954 w jego twórczości widać silny wpływ komunizmu i realizmu socjalistycznego o radzieckiej proweniencji. Dołącza do Grupy Samokształceniowej, organizuje wystawy, pisze teksty krytyczne i programy. W ciekawy sposób opisuje wspominany okres Andrzej Wajda, przyjaciel artysty: "Wróblewski potrafił z jednej strony tworzyć wizje w duchu
Goi, a z drugiej – umiał wyjątkowo precyzyjnie wyrażać swe poglądy i w dodatku narzucić je nam wszystkim. To przecież on wpadł na pomysł, by stworzyć Grupę Samokształceniową. W swojej naiwności myśleliśmy wtedy, iż socrealizm ma być kontynuacją rosyjskiego malarstwa awangardowego. Że chodzi wyłącznie o to, by porzucić takie czy inne estetyzmy i zmierzyć się z rzeczywistością, wyrażoną w sposób jasny i jednoznaczny, tak, by nasza twórczość mogła poruszyć prostego człowieka, który do tej pory nie miał ze sztuką nic wspólnego. Robotnik nie był dla mnie kimś obcym. Całą okupację niemiecką pracowałem fizycznie. Byłem tragarzem, potem pracowałem w składzie kiszonej kapusty, robiłem beczki, zatrudniałem się na kolei, a w końcu pracowałem jako ślusarz. Przez pięć lat byłem robotnikiem. Chociaż wiedziałem, że jest to tylko przejściowy okres w moim życiu, miałem poczucie wspólnoty z ludźmi, z którymi spędziłem tyle czasu. I może dlatego przekonywująca wydawała mi się teoria, że twórczość artystyczna powinnam być zrozumiała także dla prostych ludzi. Pierwsza, odruchowa akceptacja socrealizmu wzięła się stąd, że większość artystów dopatrywała się w nim
wielkiej szansy porozumienia z widzem" (Andrzej Wajda, Andrzej Wróblewski znany, [w:] red. Zofia Gołubiew, Andrzej Wróblewski, Warszawa 1998, s. 11).


W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.

Description:
[Tractor] on the reverse the sketch
gouache, watercolour on paper, 25 x 36 cm; described lower right: 'A.Wroblewski', upper right.: '111 |275' and lower left: 'Traktor'; described on the reverse: '127'

Additional Charge Details:
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

akwarela, gwasz/papier

opisany p.d.: 'A.Wróblewski', p.g.: '111 |275' oraz l.d.: 'Traktor'; opisany na odwrociu: '127'