Założona w 1949 roku spółdzielnia swoją nazwę wzięła od łacińskiego słowa „orno” znaczącego „zdobię” i wyrażać miała ideę wprowadzenia piękna do codziennego życia w zrujnowanej wojną Warszawie. Czas świetności spółdzielni przypadł na lata 60. i 70. XX wieku. Skupieni w niej artyści i rzemieślnicy tworzyli niezwykłej urody przedmioty dekoracyjne – przede wszystkim biżuterię oraz drobną galanterię. Pierścienie, brosze, bransolety i naszyjniki wytwarzano głównie ze srebra i zdobiono naturalnymi koralami, bursztynami oraz kamieniami jubilerskimi. Krótkie serie wzorów gwarantowały, że poszczególne modele były wręcz unikatowe, a ręcznie wykonanie powodowało, że każda rzecz spod znaku ORNO była niepowtarzalna.